"Sefa geriliği var" demiştin ya o gün
Cefanın alayına meydan okuduğum gündü...
Başıma dayanmış namlunun kokusuydu içimi acıtan
Yoksa korkusu muydu açılan kapının...
Kora kor hengame dişe diş gömmekti toprağa
Kıyamadığım acılarımı...
Onlar büyütmüştü
zamana karşı direncimi
Açlığına o yüzden dayanıyordum kibele
Senki hevesimin kursağıydın tıkanan
Kucağıydın öksüz haykırışlarımın de hele...
Askısı olmuştun saflığımın
Baskısı vız gelirdi törenin
Seni vermezdim kucağına cehlin
Senin ikrarınla büyüdü memleket
Senin inancıla kibele...
Toprağa tohumu gönlümüzle ekmiştik
Bilmiyorlardı kök salacağımızı baharda
Efsuni bir bakışın yıktı karanlığı
Kararın küheylan yelesinde taşındı
Öbek öbek umut sıra sıra azmindi
Dağlarını yıkan ihanetin....
Kuru değildi karaydı
gözlerin
Damlaların yeşertti
dünyaları kibele
Sensin adımlarını adam eyleyen
Felaketin...sensin vatan eyleyen toprağı
Elinin lezzetiydi evini yuva...
Yuvanı dava eyleyen...
Kadındı ve senin adındı inanç...
