ULAN BENDE ARTIÞ YAPIYOM !

             Kahvehaneler yaþantýmýzýn 'herkesin olmasa da' bir parçasýdýr. Ülkemize nasýl girmiþ, ilkini kim açmýþ, hangi padiþah yasak etmiþ, sonradan neden ”Kýraathane” denmiþ bunlar tarihle ilgili þeyler…

             Sabah evinden çýkan emekliler ne yapsýn, nereye gitsin, hangi dükkanda kaç dakika oturabilsin, hiç olmazsa takýldýklarý bir kahvehaneleri var, orada günlük gazeteleri okurlar, çaylýðýna, meþrubatýna, ayranýna  oyun oynarlar, sohbet ederler, böylelikle vaktin nasýl geçtiðini bilmezler. Akþam olunca müptelasý hariçler de tek tük evlerinin yolunu tutarlar.

           Yýllar önce köyünden Kýrþehir'e gelen birisi eðer birisiyle buluþacak sa zamanýnýn meþhur Davþan’ýn, Sülükcülerin veya buna benzer namlý kahvehaneleri adres verirdi.

            Bildiðim kadarýyla Karacaören’de ilk kahvehaneyi Cülük Sali açmýþ ,daha sonralarý askerden gelen Güdük Ýreþid’in Hasan ona özenerek babadan kalma samanlýðý kahvehaneye çevirip hizmete sokmuþtur. Hasan o yýllar köyün kalabalýk oluþundan bu iþten para kazanmýþ, sonradan Almanya’ya iþçi akýmý baþlayýnca haliyle köyün boþalmasýyla iþler tersine dönmüþ o bir baþkasýna, baþkasý bir baþkasýna devrederek aradan geçen yýllar içersinde kahvehane en son tat Duran’a kalmýþtýr.

         Tat Duran babasý Kör Mevlit gibi gece önüne hindi sýfatýyla çýkan cinlere karþý gelecek, kerpiç kesecek,  kuru kerpiçleri kelle atar gibi inþaatlarda duvar ustasýna atacak güçte, kuvvet de birisi deðildir. Bundan dolayý Kýrþehir’e çalýþmaya gider. Saðda solda gezerken bir kahvehanede garsonluða baþlar. Bu ve bu gibi iþlerde çalýþýrken kahve ve çayýn nasýl yapýldýðýný, köpürtmenin ve demin nasýl ayarlandýðýný, yani kendi kendince mesleði öðrendiðine iyice kanat getirince garsonluðu býrakýp kahvehanelerde ocakcýlýða baþlamýþ olur.

         Hasan kahveciliði býraktýktan sonra Karacaören-Kýrþehir arasý yolcu taþýmacalýðýna baþlar. Günün birinde yolu tat Duran’ýn (konuþma zorluðu çektiðinden) çalýþtýðý kahveye düþer. Duranla saðdan-soldan konuþurken kahvehaneyi çalýþtýran kiþinin ”Hemþerim ocakcýyý meþgül etme” demesine içerleyen Hasan; ”Oðlum Duran ben senden kira-mira istemiyom git kahveyi çalýþtýr buralarda ezilme” deyince Duran’ýn sevinçten ayaklarý yere deðmez.

         O kahvehaneyi çalýþtýran her kim olursa hazýr müþteriye konardý. Çünkü oranýn müþterisi hiç eksik olmazdý. Nede olsa eski kahve olmasýyla gelenlerin orasýyla ilgili ileride anlatacak bir çok hatýralarý vardý.

         Köylük yer olduðu için genelde kimsenin cebince para olmaz, borçlar harman kalkýmýnda ödenirdi ki bu durum haliyle kahvehane çalýþtýran kiþinin bütçesini zorlardý. Çaya, þekere Özbað'lý çapkýn Yahya’nýn Çiçekdaðý'ndan getirdiði meþe kömürüne, sonradan bunun yerini alan gaz ocaðýnýn ve lüküsün gazýna, yeni yeni kullanýlmaya baþlayan tüpgaazlý semaver ile aydýnlatmak için kullanýlan lüküsün gömleðine tüpüne, oun kaðýtlarýna, kaybolan tavlaýný zarýna puluna, domino taþlarýna para mý yetiyordu.  

         Mehmet daha henüz on yedi-on sekiz yaþlarýnda kuþ taþlamayý çoktan geride býrakmýþ bir gençti. Babasý diðer köylüleri gibi muhannete muhtaç olmamamak için Almanya’ya iþçi olarak gitmiþ, Mehmet de üzerinde bir baský olmadýðýndan “Nasýl olsa Ankara’da amcalarým var, askerden sonra beni iþe koyarlar” diye þehirde Kale Orta okuluna kayýt olmamýþ, ahýrda samanlýkta, baðda, bahçede, harmanda, hasatta dedesine yardým eder, boþ zamanlarýnda da arkadaþlarýna özenip evlerine yakýn olanTat Duran’ýn kahvesine giderdi. Cebinde parasý olsun olmasýn kimseden altta kalmamak için arkadaþlarýna çay söyler, yerine göre tavla, domino, bülüm, atmýþ altý, üçlü, piþti gibi oyunlar oynar yenilirse ”Duran abi hesaplar bende sonra öderim” deyip oradan ayrýlýrken  Duran abisi de arkasýndan ”Peki yiðenim daha sonra ödersin” der, sýrtýný týpýþlamayý eksik etmezdi.

          Aradan bir süre geçince Mehmed’in borçlarý katlandýkça katlanmýþ, o ve onun gibi diðer gençlerinde borçlarý üstüste birikince bu da Duran’a göre bir mebla teþkil etmekte, haliyle çayý ve þekeri veresiye aldýðý bakkal Katip Irzaya borcunu ödeyemediði için darada sýrada yerine göre ondan azar iþitmektedir.

        Mehmed artýk eskisi gibi kahveye uðramamakta, evlerine baþka sokaktan girmektedir. Tat Duran onu gördüðü yerde artýk ”yeðenim” diye sýrtýný sývazlamamakta orasýna, burasýna ”Paramý hemen getir” diye önceleri cimcik atarken zamanla onun yerine yumruk vurmaktadýr.

        Sabah erken kalkan Etem o gün için her nedense pek neþelidir. Köpeði zor-zor’la evin çatal kapýsýndan sokaða çýkmasýyla hemen karþýsýndaki duvarýn dibinde oturan komþusu Firdes ”Alagaz, alagaz, alagaz”diye kucaðýndaki torununu sevmektedir.

        Þakacý Etem durur mu ,hazýrcevap ”Firegaz ,firegaz, firegaz” diye Firdes’e seslendiðinde onun kucaðýndaki torunuyla utancýndan eve nasýl kaçtýðýna gülerek bahçesinin yolunu tutar.

        Etem bahçede bir müddet çalýþýtýktan sonra haliyle yorulmuþtu. Gözlerinden uyku aksa da bir ay önce Ankara’da taktýrdýðý diþler damaðýna vurmakta, haliyle de kendisine acý vermektedir. Etem diþleri çýkarýp bir beze sardýktan sonra gölgesine uzandýðý zerdali aðacýnýn kovuðuna onlarý koyup derin bir uykuya dalar. Gördüðü korkulu bir rüyanýn etkisiyle uyandýðýnda gözlerine ilk iliþen þey diþlerinin köpeði zor-zor’un aðzýnda oluþudur. Þaþkýnlýkla “ula zor-zor benim damaðýmý vuran senin aðzýna uyar mý at onlarý” diye yarý kýzgýnlýkla baðýrýnca zor-zor korkudan diþleri atýp kaçar. Diþleri eline alan Etem onlarýn köpeðin gevmesi ile özelliklerini kaybettiðini anlayýnca öfkeden deliye döner, diþleri bir tarafa fýrlatýp ”þimdi ben nasýl yemek yiyeceðim” diyerek evinin yolunu tutar.

          Tam çatal kapýyý açmýþtý ki gölgenin loþluðunda için için aðlayýp hýçkýran torunu Mehmet'i fark edince diþi - miþi unutup ”sana ne oldu kuzum evde bir þey mi var, yoksa eben Fati’mi hasta yavrum…”diye sorar

          Mehmet dedesini yanýnda görünce bundan cesaret aldý, kendine güveni geldi, “Tat Duran beni döðdü dede…”  diyerek gözyaþlarýný kolunun yenine silmeye baþladý.

      Aslýnda Mehmet borcunu ödeyecekti fakat parasý yoktu. Birkaç kez dedesinden isteyecek oldu ama diyemedi, anasýna duyurdu o da oralý olmadý. Fýrsatýný bulup bir þinik buðdayý ambardan ah bir  aþýrsa borcunu belki öderdi. Karþýlaþtýklarý günün birinde Tat Duran bu kez sýrtýna deðil de kafasýna bir yumruk vurmuþtu. Yumruk bayaðý aðýr cinstendi. Kafasý öyle acýyordu ki…Az sonra baktýðýnda orasý þiþmiþti.

         Etem torunu Mehmet'i yanýna alýp eve yakýn olan kahveye varýyordu ki Tat Duran “Etem aða herhalde Mehmet'in borcunu vermeye geliyor” diye iç geçirerek onlarý pencere camýndan görmesiyle kahvenin kapýsýndaki  merdiven ayaðýna geldi.

          Etem aða çok öfkeliydi. ”Ula Duran utanmýyon mu el kadar çocuðu döðmüye, þurda konþu yerdeyik  bu yapdýðýn ayýp daðal mi, utanmýyon mu gocaman adamsýn.….”

“O da bok yemesin getirip borcunu ödesin Etem aða….”

“ Ula Duran terbiyeni takýn, bok senin aðýzýnan yinir utanmaz dürzü.”   

“ Etem aða, terbiyeyi atlar takar, ben borcumu vermeyen adama þu kadar þey ederim.” diyerek ilk küfrün baþlangýcýný yapmýþ oldu.

          Etem o yýl hacdan yeni gelmiþti, birde bunun yanýnda bayaðý yaþlý idi. Bedeni eskisine nazaran gözle görülür ufalmýþ, artýk gücünü de kaybetmiþ, eskiden beri  küfür etmek onun  dilin de yer etmemiþti.

”Ula tat; beni küfüre zorlama, yoosam iþ deðiþir, soona garýþmam…”

“ Zorlasam nolur, garýþsan nolur lan, laf yetirecane kör mü torun'uyun borcunu öde, vermezsen bir milyon kere þey ederim.

          Etem bu küfür'deki katsayý artýþýna bayaðý içerlemiþti. Yaþlý olmasa bunu Duran’ýn yanýna koymazdý. ”aaah ulan gençlik” diye iç geçirdi. Ortada dövüþ olmadýðý için herkes ‘seyir on para’ yapýyor onlara bakýp bakýp gülüþüyorlardý.

           Etem kalabalýða duyuracak þekilde sesini akort ettikten sonra "ula Kör Mevli'din eþþaaa, ula Tad Duraaan, aha þimdi þurda hacýlýðý, hocalýðý bi yana goyom. Bede senin küfürüne artýþ yapýp iki milyona çýkarýyom, sana da ilaveli gönderiyom þimdi  ne diycan baalým zýrnýýýýýk, bok yime erkaasen yanýma geeel. Gorkuyon daalmi tat donuuuz.,

ERDOÐAN ÇALIÞKAN KIRÞEHÝR GERÇEK YAÞANMIÞLIKLAR  15 08 2016

Öyküleri þahýslarý küçük düþürmek, mirasçýlarýný rencide etmek için yazmadým.