GÜLÜMSEYEN YÜZLER MECMUASI ( ruh suretlerinde kalbimin yelkenleri )

Hayat denilen þey ; Genç bakýþlarda labirentten labirente koþuþturmaya benzer.Bazen bir engebe bazen de dikenli duvarlardan geçebilme , o zorluðu tek baþýna aþabilme güzelliðidir. Bazen de salçalý ekmek tadýnda gülümseyebilmektir her þeye inat. Sevebilmektir nefes alabildiðin için çevrendeki her þeyi. Deniz kýyýsýna gittiðinde kýrýk bir sandala oturup denizi koklayabilmektir yaþamak. Her anýn tadýný çýkarmak,demli bir çay kývamýnda demlenmek hayat girdabýnda iki þekerli fani ruhlarýmýzla.. .Ýþte Birol’da böyle bir ruhtu. Asla gülümsemekten vazgeçmez etrafýna neþe saçardý. Her zaman bilirdi, gülümseyip hayata pozitif bakmak hayatý daha da kolaylaþtýrýrdý. Ruhuna doðru düþen kum taneleri daha rahat akardý bir nevi

 Çevresi tarafýndan çok seviliyordu. Her sabah mahalle Birol’un neþeli ‘’Günaydýn’’nameleri ile çýnlýyordu. Yine tüm enerjisi ile uyanmýþ kocaman güzel bir güne hazýrdý.  Bazý zamanlar yolda birbirlerine somurtarak bakan, günaydýn bile demeyen insanlarý süzerdi.’’ Küçücük bir kelime nasýl olur da insanlar tarafýndan bu kadar birbirinden sakýnýrcasýna kullanýlýrdý, hayret ‘’ der düþünürdü. Tüm o ruhlara inat tanýdýðý tanýmadýðý herkese ‘’günaydýn ‘’der selam verirdi. Çok güzel bir büfe iþletiyordu. Amcasýndan kalma tostçu zihniyetini deðiþtirmiþ çiçek saksýlarý, farklý renk sandalye, masalarla þirin bir yer hazýrlamýþtý. Herkesin damak tadýna göre özel lezzetler sunuyor. Malzemelerini iyi yerlerden almaya çalýþýyordu. Tüm mutfak malzemelerini özel ile seçer kötü ürünleri asla dükkanýna sokmuyordu. ‘’Abi ucuza al daha çok kar yaparsýn ‘’ sözlerine çok kýzýyor, böyle düþünen insanlarla daima aðýz dalaþýna girmekten de çekinmiyordu. Sonuçta Birol’un da çocuklarý vardý kendi çocuðunun yemesini istemediði kalitesiz ürünleri asla baþkasýnýn çocuðuna da yediremezdi. ‘’Ýnsaný insan yapan duruþ tarzýdýr oðlum’’ öðüdünü hatýrlardý amcasýndan kalan. Az kazanmak ya da çok kazanýp saðlýksýz ürünler satmak.. Asla.. Birol bu deðildi. Sadece bazý geceler ‘’bunlarý yapanlar nasýl vicdanla uyuyorlar ‘’diye düþünürdü.

 Birol’un malzeme kalitesini bilen esnaf atýþtýrmak için hep ona geliyordu. Bazý zamanlar çýrak dükkanlara gitmekten helak olup büfenin kenarýnda uyuya kalýrdý.

 Ama onu yine popüler yapan AÞKtý. Menüsüne yeni koyduðu ‘’Leyla Tostu ‘’ en beðenilen ‘’fenomen ‘’ haline gelen bir yiyecekti. Özellikle üniversite öðrencileri çok uzak yollardan hem bu tostu hem de hikayesini dinlemeye geliyorlardý. Gerçekten çok keyifli bir hikaye idi. Dinleyenler özellikle kýzlar tekrar tekrar anlattýrýyorlar aþk hayallerine dalýyorlardý.

Hikaye seksenli yýllarda Samatya’ da geçiyordu. Þimdi ki hayat arkadaþý Leyla ile ayný mahallede oturan Birol, amcasýnýn Tostçu dükkanýnda yamak olarak çalýþýyor eðitimi yanýnda harçlýðýný çýkarýyordu. O zamanlar tostçu olarak bilinen þey salça ve kaþar peyniri karýþýmýndan ibaretti. Leyla her sabah kardeþi Metin’i okula hazýrlýyor beslenme çantasýna koymak için Birol’un çalýþtýðý Tostçudan kardeþine tost alýyordu. Daha býyýklarý bile terlememiþ bu genç yamaða öyle bir bakýyordu ki oðlanýn eli ayaðýna karýþýyordu. Tüm malzemeleri ekmeðin içine yanlýþ sýra ile koyuyor amcasýndan bir araba azar iþitiyordu. Bir gün yine Leyla Mahalleden tüm ihtiþamý ile çýkýp büfeye doðru adým adým yaklaþýyor etrafa enerji saçýyordu. Kapý da yerleri paspaslayan Birol kýzý gördüðünde kalbi duracak gibi oldu. Yüzüne bakmaya kýyamýyordu. Öyle bir saç savuruyordu ki sanki tüm aðaçlar saygýdan bükülüyor bir saða bir sola yapmak döküyordu ‘’ Bugün aþkýmý ilan etmeliyim ‘’diyerek saçlarýný düzeltti. Hala kapýda aval aval duran Birol’u gören amcasý ‘’Oðlum Hadi iþine bak ‘’diyerek azarladý. Birol ise aþk hayallerine dalmýþ ona doðru yaklaþan Leyla’nýn endamýný izliyordu. Leyla’da bu þaþkýn oðlana karþý boþ deðildi ama tabi ki ilk adýmý o zamanýn aþk mecmualarýnda okuduðu gibi erkekten bekliyordu. Birol’a doðru yaklaþýp ‘’kolay gelsin Birol’’diyerek kapýdan içeri girdi. Birol bu güzelliðe sadece kekeleyerek ‘g..g.günaydýn ‘’ diyebildi. Leyla en çok bu þaþkýnýn kocaman gülümsemesini doðallýðý seviyordu. Tüm gün düþündü, taþýndý amcasýnýn dükkanda olmadýðý bir an da ýzgaranýn baþýna geçerek deðiþik bir þey denemeye karar verdi. Sonuçta Leyla’nýn aþkýný dikkatini çekerek kazanabilirdi. Hiç denenmemiþ bir þey yapmalýydý. O zamanlar tost ekmekleri somun þeklinde getirilirdi baþka bir çeþit yoktu. Aklýna çok parlak bir fikir geldi hemen depodaki ekmekleri tezgaha çýkararak býçak ile doðramaya baþladý Leyla bu fikre bayýlacaktý. Saatlerce tezgahta bunun için uðraþtý. Gelen müþterileri bile geri çeviriyor ‘’malzeme bitti yalanýný uyduruyordu.’’ Amcasýndan izin alýp akþamda dükkaný temizleyeyim bahanesi ile çalýþtý. Çok hoþuna gidecekti. Tüm aþkýný enerjisini bu sürprize harcamýþtý.

Gözlerini açtýðýnda sabah ezaný okunuyordu. Tezgahýn yanýnda uyuya kalmýþtý. Leyla’nýn kardeþi için tost almasýna az kalmýþ olduðunu fark etti. Telaþlandý, onu sokakta mahalleli görmeden yakalamalýydý. O zamanlar aleni görüþmeler ‘’ayýp’’sayýlýrdý ve kýzý zor duruma düþürmemeliydi. Hemen sürprizini süslü kaðýtlara sararak hazýrladý. Tam zamanýnda Leyla köþeden göründü. Kýrmýzý bir palto giymiþ yanaklarý soðuktan al al olmuþtu. Dükkana varmadan parkýn köþesinde onu Birol’un beklediðini fark etti. Heyecandan palto bile giymeyip tir tir titreyen bu çýlgýn çocuk yine çok tatlý görünüyordu. Þaþýrarak ‘’Birol iyi misin ? ‘’diye sordu. Birol hiçbir þey söylemeden hazýrladýðý ilk paketi Leyla’ya verdi ve ‘’lütfen aç ‘’dedi. Leyla heyecan içinde ilk paketi açtýðýnda ekmeðin L biçiminde kesilip tost malzemeleri koyulduðunu gördü. Çok þaþýrdý daha bir þey demeden diðer paketleri de Leyla’ya uzattý. Diðer paketleri de bir bir açan Leyla her pakette adýnýn bir harfi olan Tost ekmeklerinin olduðunu fark etti. Gözleri dolu dolu olmuþtu. Son A harfinin de olduðu ekmekten tavuk kokusu yayýldý. Anneannesinin en sevdiði tavuðunu Leyla için kesmiþ tavuklu bir tost sürprizi yapmak istemiþti. Leyla bu ilginç hareketi hiç beklemiyordu sanki aþk filminin içinde gibiydi. Son tost paketinde bir de not vardý ‘’Seni gülümseyiþimi sevdiðin gibi seviyorum ‘’ Leyla aþkla Birol’un elini tuttu ve kocaman bir birliktelik o gün baþladý…. Birol bey Ýki binli yýllara gelindiðinde Leyla tostunun patentini alýp tost ekmeðini özel firmalara L þeklinde yaptýrmaya baþladý ve Ünü hala devam etmekte.

Hani derler ya ‘’gülümsersen her þey daha kolaylaþýr ‘’ diye doðrudur. Çünkü inadýna umutla bakmak herkesin yapamadýðýný yapabilme, kalkanlarla büyük ejderhalarla savaþmaktýr,ruhundaki gücü dýþarý vurmaktýr her dilde. Gülümsemek bir Türk kahvesinin köpüðü gibi yaþamaya benzer. Kýsýk ateþte tadýný çýkara çýkara… En karanlýk günlerde bile güneþin doðacaðýný bilmek rahatlatýr o an ruhu. Yaþamak uzaktan bakmak deðildir, sokaklarda çamurlu bir topun peþinden koþmaktýr kahkahalarla ya da seksek çizgilerinde tebeþir tozuna bulanmaktýr.

Yaþam denilen; oyun bahçesine uyum saðlamaktýr her adýmda ve tüm zorluklarýn üstüne gitmektir inadýna , her ne yapmak istiyorsan duvarlarý yýkarak yapabilme , güneþe koþabilme becerisidir fani ruhlarýmýzda.

Sarýlmak her güne

El ele vermek

Vakit ayýrmak seni sevenlere

Ölümüsüz olabilme becerisidir bazen bir kaðýt bir kaleme dokunmak sessiz bir gece de…

                                                                                         07.11.2015

                                                                                                 ALÝHAN ALTITAÞ