Zengin değilim ama cücüğünü severdim.
Ey gidi kuru soğan şimdi kabuğun para.
Fakir oğlan derdik de, sarımsakla everdim.
Mala, mülke karıştın, dillerde oldun yara.
Maziye dönüp baktık, içimizde bir sızı.
Ver kabzımal ver gazı, bu nasıl kara yazı?
Vitrin süsü mü oldun, kokun gelir derinden.
Babam yumruk vururdu, ezip de yerdi seni.
Bıçaklamak lazımmış, otuz iki yerinden.
Ne demeye uçarsın, hayat mı gerdi seni.
Koku sardı her yanı, Cafer tez getir bezi.
Ver kabzımal ver gazı, bu nasıl kara yazı?
Sardı etrafımızı, kırk harami kırk satır.
Uydun eller sözüne, insafın yok mu senin.
Kırk yıllık dostumuzdun, hiç mi kalmadı hatır.
Acı acı gülersin, kalmadı bak sevenin.
Ayırdılar ah bizi, gelsen de bazı bazı.
Ver kabzımal ver gazı, bu nasıl kara yazı?
Tavadaki asalet, tadının eseriydi.
Rengin değişti birden al al oldu yanağın
Fakir dostu bilirdik, o ki benzin sarıydı.
Efsanevi süsüydün dibi delik çanağın.
Antibiyotik diye, mutlandırırdın bizi.
Ver kabzımal ver gazı, bu nasıl kara yazı?
"Sırtımızdan doyanı, adın ile anardık.
Türkülere konuydun, yiğit muhtaçtı sana.
Garibanın haline senin ile yanardık.
Derdik yürek bu hale, bilmem nasıl dayana."
Mahzuni Şerif ile, söyleyip çaldık sazı.
Ver kabzımal ver gazı, bu nasıl kara yazı?
Yemekler ağlamaklı, öksüz, yetim bıraktın.
Fasulye mahzun kaldı, yanına kırmayınca.
Şaire konu oldun, yaktın bağrımı yaktın.
Pilavın hiç tadı yok, yanına varmayınca.
Kul Fikret'im uğruna, kelamım dizi dizi.
Ver kabzımal ver gazı, bu nasıl kara yazı?
Mehmet Fikret ÜNALAN
18 Mart 2019 Saat 16.40
Güzelçamlı/Kuşadası/Aydın
