Şiiri neden yazdın diye sorulur mu
 şaire vardır elbet sebebi ayrılmıştır 
belki de sevdiğinden ummadığı anda  
bir pazar günü elinde gazetesi
 acının sirenlerini çalmıştır
 tren çaresizliğin can evinden
 vurmuştur 

 kahvaltı sofrasında
 bir tabak eksilir doyduğunu
 anlamaz şair yazmamak içten
 bile değil biler sözleri yordamına 
koyar tüy döken  kedisinden başlar 
tırnaklarının bakım zamanı gelmiştir 
annesinin köyden getirdiği taze ekmeği de
 koyar

 deftere acıyı katıklar tabağına kırıklar 
her kırıntısında dilim dlim öğütler  umut dilenir 
 sokaktan geçen arabayı trafik lambasının
 sönen ışığına kadar unutmaz anlatır 
sürekli anlattıkça dili çözülür

 masasında ıslak mendili kurumaz 
şahittir olan bitene her hâline
 tanık  sayfalar arasında nice güller kurur

 Sevdiğine kavuşamadan yağmur dudaklarinda erir usul usul yağarken yetişir imdada
 bütün şehri temizler damlalara teslimdir 
gözleri 

 bitse de mürekkebi vardır 
yedekte daima bir ikincisi vermez 
sırrını dostuna vardır 
dostunun dostu kalemidir 
onun sırdaşı

 Şair ölür şiiri kalır yaban ellere
 mahkum telli sazıyla ozanın dilinde 
güftesi bir kaç dizeye misafirdir yıllar sonra adından söz ettirir 
( Şair başlıklı yazı ebru çimen tarafından 10.04.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.