TOPLUMSAL BÝR HASTALIÐIMIZ

Deðerli Dostlar;

Toplumsal hayatýmýzý þiddetle fesada veren ve durmadan yaygýnlaþan þeytani bir tuzaða dikkatinizi çekerek bir durumu izah etmeye çalýþacaðým bu yazýda.

Hani; “Yalnýzlýk Allah’a (cc) mahsustur,” diye bir sözümüz vardýr ya bizim. Nasýl ki yalnýzlýk Allah’a (cc) mahsus ise bir arada yaþamak da insanlara mahsustur. Çünkü her insan bir diðerine muhtaçtýr. Cenab-ý Hak (cc) insanlarý bu fýtratta yaratmýþtýr.

Biz, insanoðlu, birbirimize muhtaç olduðumuz için toplumlar halinde yaþamaktayýz bu dünyada. Haliyle bu þekilde yaþamanýn üzerimize yüklediði birçok sorumluluk da var. Her toplumda farklý görüþlerden bireyler mevcut. Ýþte toplumsal hayatý bozabilecek en büyük þeytani plan da tam olarak bu noktada devreye girmekte.

Þeytan, her insana kendi nefsini her zaman iyi gösterir ama baþkasýný hep kötü göstermeye çalýþýr. Bir müminin yaptýðý en küçük bir hatayý diðerinin gözünde dað gibi büyüterek yapmýþ olduðu tüm iyilikleri bir kalemde sildirir. Þeytanýn bu hain planýna uyan kiþi, adaleti elden býrakýp mümin kardeþine kin güderek düþmanlýk beslemeye baþlar.

Halbuki Cenab-ý Hak (cc) mahþerde bizleri hesaba çekerken bile adaletiyle sevap ve günahlarýmýzý mizanda tartýp hangisi bir diðerine aðýr basýyorsa ona göre karar verecek. Bizlere ne oluyor ki bir insaný bir hatasýyla yerle bir ediyoruz?

Þunu iyi biliyoruz ki: kötülük yapmak iyilik yapmaktan her zaman daha kolaydýr. Bir binayý temelden baþlayarak meydana getirmek aylar sürer ve çok kiþiyle, çok ekipmanla çalýþmak gerektirir ama onu yýkmak basittir. Bir kiþi, birkaç dinamit ile o binayý kolaylýkla yýkabilir.

Kuran-ý Kerim’deki bir ayette Cenab-ý Hak (cc) yapýlan iyiliklere en az on sevap vereceðini yapýlan kötülüklere karþýlýk da bire bir günah yazýlacaðýný bildirmiþtir.*

Bazen de bir adamýn bir iyiliði ile tüm günahlarýný da örtebilir.

O yüzden bizlerin de o ilahi adaleti ölçü alarak birbirimize yaklaþmamýz gerekir.

Eðer bir insanýn iyilikleri kötülüklerine, sevaplarý günahlarýna galipse o kiþi muhabbete, hürmete layýktýr. Kýymetli bir iyiliðine karþýlýk günah ve yanlýþlarýna af nazarýyla bakmamýz gerektir. Ona karþý öfkelenmek, hakkýnda kötü düþünmek þeytandan gelen bir vesvesedir.

Buna raðmen insan, fýtratýndaki zulüm damarýyla ve þeytanýn telkinlerine uyarak bir mümin kardeþinin yüz iyiliðini bir tek günahý yüzünden unutur ve ona düþmanlýk besler.

Nasýl ki bir sinek kanadý, gözümüzün üstüne býrakýlsa karþýmýzdaki koca bir daðý görmemizi engeller; aynen öyle de insan, benliðindeki kötülük yapma hissine uyarak sinek kanadý kadar bir yanlýþla dað kadar iyilikleri örter, unutur. Din kardeþine düþmanlýk eder ve toplumsal hayata zararlý bir fesat aleti hükmüne geçer.

Toplum olarak bu zararlý huyumuzdan en kýsa sürede vazgeçebilmemiz temennisiyle…

Allah’a emanet olun.

Dualarýnýzý beklerim. 

                                                                                                     Mustafa Gül (22.03.2019)

(Not: Konu, mâna itibariyle büyük bir âlimin kitabýndan alýnmýþtýr. Yazý þahsýma aittir)

(*): Enam Suresi 160. Ayet (Diyanet Vakfý Meali: Kim (Allah huzuruna) iyilikle gelirse ona getirdiðinin on katý vardýr. Kim de kötülükle gelirse o sadece getirdiðinin dengiyle cezalandýrýlýr. Onlar haksýzlýða uðratýlmazlar.)