Cemre düşmüş erimiş karları.
Akmaya başlamış ilkbahar selleri.
Uyanmış kış uykusun da böcekleri.
yavaş yavaş canlanıyor tomurcuklar.
Dönüşmeye başlamış arıların.
Bal yapacak çiçeklere.
Meralar yeşile bürünüyor.
Koyun kuzuları dört gözle bekler.
Daha mayıs haziran gelmeden.
Şimdiden hoş görünüyor.
Köyümün şu andaki manzarası.
Sanki beni çağırıyor gel diye.
Nasip kısmet deyip.
Aklım da belirledim bir tarih.
Gün saymaya başladım.
Her gün takvimde.
Yaprak kopara kopara.
Eğer ömür yeterse.
Yine gidip görmek isterim.
Köy demek çocukluğum.
Adı sılaya hasret.
Daha kaç yıl görebilirim bilmem.
Dünyanın en güzel yerinde de olsam da.
Yine unutmam asla köyümü.
Uzaktada olsa orası benim köyümdür.
