. 
Eski insanlar kendi çaðlarýnýn koþullarýný deðerlendiriyorlardý muhakkak. Ancak, ilkel olduklarýný söyleyemeyiz. Allah "Ýnsaný en mükemmel þekilde yarattým." diyor çünkü.
 
Unutmayalým ki, Hz. Âdem ile Hz. Havva Anamýz, dünya ile kýyaslanmasý mümkün olmayan bir yerden, kusursuz olan cennetten gelmiþlerdi. Hz. Âdem dünyaya indiðinde, Allah tarafýndan kendisine ayrýca, eþyanýn sýrlarý verilmiþti. Ýkiz doðan çocuklarýný çaprazlama evlendirirdi, onlarý ayrý kavimler olarak yeryüzünde farklý bölgelere yerleþtirdi ve her bir kavme deðiþik lisanlar, ilim ve meslekler öðretti. Kavimler arasý ticareti ve kültür akýþýný saðlayarak birbirleri ile irtibatlarýný kesmelerini önledi.
 
Cennette iken bile örtündüðünü ayetlerden öðrendiðimiz ilk insanlarýn, incir yapraðý ile sadece edep yerlerini kapatan ahlâksýzlar olarak gösterilmesi koca bir iftiradýr.
 
Çaðdaþlaþtýk mý, ilkelleþtik mi sorusuna birkaç örnek daha vereyim.
 
Bakýn; bugünkü bilim hâlâ Maya uygarlýðýnýn taþ kesme ve inþa etme sýrlarýný, Mýsýr piramitlerinin esrarýný araþtýrýyor. Tam olarak çözmüþ deðil.
 
Hz.Zülkarneyn’in evren yolculuðunda zaman makinesi kullanýp kullanmadýðýný bilemiyoruz.
                                                                                                             
Miraç hadisesi mucizedir ve Efendimiz (s.a.v.) hem ruhen, hem de bedenen, mekânda ve boyutlar arasýnda seyahat ederek, Allah katýna çýkmýþtýr. Gidip gelmesi sadece bir an sürmüþtür.
 
Hýzýr ve evliyalar bast-ý zaman ve tayy-ý mekân hakikatlerini çok sýklýkla yaþamýþlar ve normal þartlarda saatler alabilecek bir hadiseyi birkaç dakika içinde yapabilmiþlerdir.
 
Bunlar günümüz insanlarýnýn bugünkü teknolojiyle baþarabilecekleri iþler deðildir.
 
Yazý ile okuma birlikte anýlmasý gereken iki kavram. Deðil mi?
Yazýyý bulanlardan bahsedilir kitaplarda. Sonradan icat edildiði söylenir. Yanlýþtýr.
 
Þu Hadis-i Þerif'i hatýrlayalým:
 
“Âdem hata iþlediði zaman; ‘Ya Rabbi! Muhammed’in hakký için beni affetmeni istiyorum.’ diye yalvardý.
 
Allah, ‘Ey Âdem! Kendisini daha yaratmamýþken, sen Muhammed’i nereden öðrendin?’ diye sordu.
 
Âdem: ‘Ya Rabbi! Sen beni elinle yaratýp ruhundan bana üflediðinde, baþýmý yukarýya kaldýrdým. Arþýn sütunlarýnda, La ilahe illallah, Muhammedur resulüllah, yazýlý olduðunu gördüm ve bundan anladým ki, ismini Kendi isminin yanýna yazdýðýn kulun, yarattýklarýnýn arasýnda sana en sevgili olandýr.’
 
Bunun üzerine Allah þöyle buyurdu: ‘Ey Âdem, doðru söyledin; hiç þüphesiz ki, yarattýklarýmdan bana en sevimli olan odur. Onun hakký için istediðinden ötürü seni baðýþladým. Bilesin ki, eðer o olmasaydý, seni yaratmazdým.’”
                                                          
Görüldüðü üzere okuma ve yazma insanlýðýn yaradýlýþýndan beri var. Öyle olmasaydý Hz. Âdem nasýl okuyacaktý arþtaki yazýyý?
 
Ancak, medeniyet farklýlýklarý gösteren çaðlar ve zaman içerisinde, Rabbimizin izin verdiði ölçüde, insanlar ilimden, bilimden ve teknolojiden nasiplerini alýyorlar. Hz. Âdem’in ilmine Hz. Muhammed’in (s.a.v.) dýþýnda yetiþen olmamýþtýr. Rabbimiz, Efendimiz’e Hz. Âdem'in bile bilemeyeceði bilgiler ve sýrlar vermiþtir.
 
Bütün bunlarýn dýþýnda, insanoðlunun, çaðdaþlýk adý altýndaki þeytanlaþmýþ geliþmesini ve buna karþýn insani vasýflarý bakýmýndan ilkelleþmesini de, aklý baþýnda olan hiç kimse inkâr edemez.
 
Mücella Pakdemir