TÜKENİŞLERE İSYAN

 

Ölümü hiç bu kadar düşünmezdim eskiden,

Umurumda olmazdı ne gelen ne de giden.

Tükenişler başladı alıngan oldu ruhum;

Yürürken yoruluyor içinden yorgun beden.

 

Eskiden, sevdiğime sevdiğimi söylemek,

Hoş gelirdi gönlümü hasretiyle paylamak.

Umutsuzluk mu sebep aşkta tükenişlere?

Ölmekten daha zordur seven gönlü eylemek.

 

Meydanlar bırakılmış, paraya tapanlara;

Mazlumun sofrasından ekmeği kapanlara;

Tükenişte midir ki delikanlı isyanlar?

Kimse tepki vermiyor yanlışa sapanlara.

 

Ufkumuzu bulutlar sardıkça birer birer,

Güneş mi kararıyor yol karanlığa gider.

Duvarları çatlamış milli değerlerimin

O sımsıcak yuvaya şimdi soğukluk girer.

 

Coşari zaman zaman teklese de motorun,

Dostlar serzenişteler: “Nedir ölümle zorun?”

İsyan kötü gidişe, ya da tükenişlere;

Neye yoracaksanız varın siz ona yorun.

 

İbrahim COŞAR


( Tükenişlere İsyan başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 9.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.