Sağı da bir solu da ayırmam birbirinden.
Her iki gözüme de sızım sızım sızlarım.
Kalem ile kağıdı kayırmam birbirinden.
Okumayı, yazmayı deli gibi özlerim.
İki kan çanağını, çapak sarmış okkalı.
Yüzleri karıştırdım, kasap sandım bakkalı.
Düzeltmek istedim de, yanlış kırptım sakalı.
Buğulanmış aynada san kendimi izlerim.
Bir kıza sevdalandım, kıyamadım bakmaya.
Altmışımı devirdim, doyamadım bakmaya.
Sanki bir perde indi, ayamadım bakmaya.
Bir Veysel olamadım, görmeyince gözlerim.
Çözemedim ey dostum ak mısın kara mısın?
Gönlümde muhabbetsin gözümde yara mısın?
Fayda etmez ne damla, ne de o terramycin.
Bilmem usandırır mı hanımı şu nazlarım?
Suyum ben sayfalarda görmeyen gözüm susmaz.
Yorgun dilim sussa da yürekte sözüm susmaz.
Sevda bahçelerinde can suyum özüm susmaz.
Kalemim oynamazsa, hazan olur yazlarım.
Ne zor imiş Allah'ım görememek alemi.
Duyarak aldım bende dosttan gelen selamı.
Dilde muhabbet oldu, Veysel'in her kelamı.
Cümle alem bilsin ki, boşa değil sözlerim.
Ol derse yüce Rabb'im o dem ki olunmaz mı?
Ondan gelen her derdin dermanı bulunmaz mı?
Kul Fikret'im hak ise o murat alınmaz mı?
Huzurda secde için çöküverir dizlerim.
04 Mart 2019 Saat 18.45
Mehmet Fikret ÜNALAN
Güzelçamlı/Kuşadası/Aydın
(
Ne Zor İmiş Allah'ım Görememek Alemi başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
5.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
