neden yazdım bu şiiri



Gecesi biterken günün, sağımından
Kanat seslerinin gölgesinde uyanan 
Her güvercin de bir şafak vardır
Güneşin doğumuna saklanan...



Sanırsın kıvrılarak güneş doğar ufuktan
Adeta Çeperine sarılmıştır bulutlar
Hepsi bir dağ kadar büyük olsa da,ne gam
Aksi göle yansıyınca, yüce dağların
O dağlar ki kendiliğinden ıslanırlar...

Sonrasında tepenin gölgesinde oturan
Köydeki altı çoçuk,onbeş torun
sanki sudaki dağın zirvesinde,elele 
Öylece bakıyorlardı göle...

Bir de kadının teninde sarıya boğulan
Karşıdaki ayçiçek tarlaları var, öbekli
Tavanı tersine geçmiş avize gibi 
Binlerce avize gibi ışıldayan...

İşte bu manzaraya bakıyorum, ikbal içinde
Sevdam bonservisim gibi elim de
Sana, şehre doğru geliyorum, ben
Bütün bu nimetleri bırakarak, gerimde...


Şimdi kalkıp bu şiiri yazdım ama, 
Sanki hayallerimle dans ediyorum
Bunu hiç tasarlamadım, biliyorum
Aslında ne böyle bir diyardan geldim, ben
Ne de böyle bir sevdaya gidiyorum...


Vedat DÜNDAR
( Her Güvercin De Bir Şafak Vardır başlıklı yazı Vedatdündar8 tarafından 2.03.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.