Küskün şiirlerle gel,
Yenilmişliğin kokusunu dağıtsın rüzgar 
Cemre düşsün ölmüş yanımıza,
Kesilen başımız ışkın versin, dal versin. 
Adetten gülümsemede kalsın mazi 
Denize yazılmış bir mektup gibi..

 
Boş lakırdılarla dolduralım zamanı
Mesala nasıl geçti yolculuğun? 
Hala çaya tek şeker mi?
Hala sık sık seyrir mi gözlerin?
Anınca hasret kaldığın biri. 
Ben sormayım sende anlatma 
Nedendir yüzünde ki ağır matem
Bu derin çizgilerin sebebi ?

Öylesine yürüyelim. 
Hatıralarımızı çalan sokaklarda.
Çalıp yerine bina dikmişler. 
Yapraklarında güneşle oynaşan, 
Akasya ağaçlı ahşap evi.

Gözlerimizde ki yorgunluğu,
Dolduralım ince belli bardaklara,
Yudum yudum eritelim kahırları. 
Biz hayatın,
Oyuna alınmak için kenarda bekleyen çocukları,
Akşam yakın,
Hava serinledi.   

Yıkalım yarınlar üzerine kurulan tüm hayalleri 
Azda olsa namus kalan yanımıza gülelim 
 Hiç ayrılmamış, hiç kaybolmamışız
Tut elimden 
İki kişilik yalnızlığımıza gidelim

Ümit Seyhan
( İki Kişilik Yalnızlık başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 25.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.