Parmak uçlarımda yürümeyi öğrendiğim gün.

İçimdekilerini haykırmayı unuttum.

Sessizliğe alıştı gönlüm.

Erken veda ettim günbatımına.

Ay’ın doğuşunu göremedim.

 

Geçmiş, bir türlü geçmek bilmeyen,

Zamanın sırtında kambur,

Gelecek kaygıdan öteye geçmiyor.

Ne yana dönsem çıkmaz sokak.

İçim burkuluyor, yüreğim yanıyor.

Bir el tutup da beni o kora atıyor.

 

Hapsolduğum gecelerde,

Yanıp sönen sokak lambaları arasında,

Bilmem kaç kez geçtim yürüdüğüm yolu.

Ellerim üşüdü, ayaklarım buz tuttu.

Yine de sönmedi yüreğimdeki yangın.

 

Benim gecelerde dolaştığım zamanlarda.

Ay utanır doğmaya, yıldızlar utanır.

Bir efkar gelip bulur beni.

Ağlayamam.

Yanar dururum…

( Yanar Dururum başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 19.02.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.