Gelecek korkusuyla biz
oynarken kör ebe
Ağustosta titrerdim son
baharı beklerken
Gece gündüz her vakit
dersimiz muhasebe
Ben muradıma erdim son baharı
beklerken.
Burcu burcu kokarken hafif
ıslak topraklar
Hücreler tekrar doğar yeşil
çalar yapraklar
Tefekkürle seyret bak sanki
geçmişi aklar
Bir sürgünle göverdim son
baharı beklerken.
Her mevsim yılda bir kez
bilirdim ve susardım
Düşman kin ve nefreti ben
sevgimi kusardım
Dilim damağım kurur muhabbete
susardım
Yutkunur laf geverdim son
baharı beklerken.
Beyin kol çalıştı bin bir
umutla doldum
Dallarım kalınlaştı meyveli
ağaç oldum
Ruhum aşka alıştı artık
huzuru buldum
Biraz ketum severdim son
baharı beklerken.
Gönül denen denize bir
arzuyla uymuştum
Mutluluk çoğalırmış sanki
öyle duymuştum
Aydınlık her sabahı tan
yerine koymuştum
Nefsi canla everdim son
baharı beklerken.
Ayık insan nur gibi bense
gaflete dalar
Herro merro diyerek oltayı
suya salar
Atalar öyle demiş “Bal tutan
parmak yalar”
Hep bağrımı döverdim son
baharı beklerken.
Kimi zehir saçarken kimi
şeker dilleri
Kalbiyle bağlı olan yakın
eder milleri
Anladım hepsi aynı bunlar
Âdem halleri
Tek dostumu överdim son
baharı beklerken.
30.01.2019
Ahmet Çelik
Saat:12.27