Günün elinde minnet vardý hem de

Metaneti yüksek bir kýyamda

Hazýr ol’a duran pehlivan kadar yürekli

Ve meali ölüm bile olsa

Kýnandýðýna biat asla aykýrý bir hüküm

Çýkmadý dudaklarýndan:

Sarý saçlarýnda belanýn,

Kýran kýrana bir mücadele:

Belki bir temenni

Arazlarýn kýyýsýnda bariz yanýlgý

Göðün her karartýsýnda

Yenik düþen bir düþ’ü

Düþe kalka büyüten bir mecal

Ömür törpüsü hüzünde

Kýlý kýrk yaran bir hakkaniyet

Aþkýn zaferi olsa olsa:

Yýlgýnlýðýn bir üst rütbesi

Hep ama hep özlemken…

Kýrýlmamak adýna uzaðýndayým çok çok

Uzaðýnda hem de:

Tevekkül yüklü

Tefekküre duyduðum inanç:

Ne metazori bir edim ne de aykýrý

Bir fasýla:

Bir söz birlikteliði

Aþkýn asaleti ve uzun mesafe

Varsýn görmeden, duymadan seni

Geçireyim çoðu günü

Hatta her g/öðün arasý laneti kundaklayan

Rahmeti de sonlandýrmazken Tanrý

Bil ki;

Dualarýmdan da asla eksik etmem seni.

Nasýl bir aþksa özleme biat;

Aykýrý bir sabrýn çatlatamadýðý o taþ

Belki de kafama yediðim avuç avuç taþ

Saklý olsa da içimdeki kýrgýn mizaç…

Temennim o ki;

Sonlanmadan bu aþk

Rabbim sýnasýn beni günbegün;

Razýyým da hani efkâra belki batmýþlýðý

Güneþin balçýklara

Ne de olsa balçýkla sývanmaz benim çapulcu yüreðim

Ezkaza sustum ya da yanlýþ bir kelime

Döküldü ruhumdan…

Piþekâr bir minnet de deðil duyduðum

Ne de maharet

Belki öde öde bitiremediðim o kefaret:

Gün yüzlü bir aþk bu azizim:

Bazen geceye teslim olan

Bazense tefe koyan evreni

Sevgiyi ve dirliði asla düþmezken yürekten

Asil duruþun da bir ön görüsü

Yazdýðým her þiirde

Ve satýrda yüreði kabartan bir toz adeta

Hüznün ayarýný kaçýrdýðým dozu

Belli ki; ufkun ve mutluluðun

Su götürmez itirafý.

Hadi, bir dilim de sana koyayým içimdeki hicrandan:

Hem aðlarýz hem güleriz

Þiir benzeri bir talan adeta

Aralýksýz durduðum bu vazgeçilmez kýyam.