Sensizim yine bu akşam
Üzgün ve kırgın
Yıkılmış bütün hayallerim
Tükenmiş umutlarım
Ruhum solgun mu solgun
Sayıklasada adını dudaklarım
Bedenim bir hayli yorgun
Sensiz bir günün akşamında
Oturdum bir meyhane köşesinde
Biraz sitemkarım, biraz da dargın
Seni benden koparan kaderime
Sen de çok iyi biliyordun ya
Gözümün nuru tek korkumdu 
Seni kaybetmek korkusu...
Girerken o meyhaneden içeriye
Takılmıştı gözüm bir çiçekçiye
Sen ne severdin gülün beyazını
Belki de en güzel o anlatıyordu
Ruhunun o derin saflığını
Üç çiçek aldım çiçekçiden
Senin için gülün beyazını
Bizim içinde kırmızısını
Bir de karanfilin sarısını
Benim için hüznüm için
Sensiz, kendim kendimle
Bir de hüznümle
Oturduğum meyhane köşesinde
İki kadeh kullandım vazo diye
Gülün beyazını birisine
Karanfilin sarısıyla
Gülün kırmızısını diğerine
Masumiyetini karşıma oturttum
Diğerleriniyse yanıma
Hüznüme ve aşkımıza sarılırken
Masumiyetine içerim diye
Doluyum bu gece can
Çok doluyum kendime
Birkaç kadeh rakı, biraz da meze
Belki unutturur herşeyi bu gece
Belki unutturur...
Velevki unuttum bu gece
Ya yarın, ya sonraki gece
Bende girmeden o kabre
Söyle can; bitecek mi bu çile
( Sensiz Bir Akşam başlıklı yazı Ergül Güzel tarafından 22.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.