Sevinç
zamana bağlıdır.
Hüzünse
ansızın gelir.
Zamanla
sevinci yaşıyorum.
Ansızın
gelen hüznü,
Kovmam çoğu
zaman zaman alıyor!
İçimde
biriken acılar.
Bertaraf
ediyor yüreğimi.
Korkuyorum
feryadından kalbimin.
Hastalandığım
zaman ilaca,
İyileştiğim
zaman şükre sarılıyorum.
Temizliyorum
ruhumu kirden pastan.
Gelip de
gitmek bilmeyen beladan.
Sabır yürek
işidir diyor içimdeki bilge.
Sabredince
her şey yoluna giriyor.
Aşkı
öğreniyorum tabiattan.
Hürmet
ediyorum karıncalara bile.
Yürürken
yolda, çimler ezilmesin diye.
İnsanüstü
bir gayret sarf ediyorum.
Sırf
olduğumdan daha kötü biri olmamak için.
İnsan olduğu
kadar pişmiştir.
Olmadığı
kadar çiğ kalır.
Hatır için
çiğ kalan yanlarımı.
Görmezden
geliyorum.
Olurda
üzersem diye kendimden başkasını.
Çünkü insan
en çokta kendine gelince gaddarlaşır.
Olmadık
hakaretler eder.
Şimdi
tutamadığım sözlerin ahını,
Boynuma borç
bildiğim cümle günahımı.
Artık ödeme
zamanı…