Ýçselliðimi tokuþturuyorum evrenin müstesna lisanýna bir türlü vakýf olamadýðým dürtüsüyle, dýþ sesin gýybete dönük yüzünde irkiliyorum da.

Zývanadan çýkan ne çok düþünce bir de duygu ihlali: sonlandýrma isteminden yola çýkýp hala baþlayamadýðýmý görmek.

Mimoza sarýlýðýnda göðün temennisi oysaki mavi ve pür-ü pak bilirdim.

Bir de titreyen elleri küçük satýrlarýn büyük hayallerine denk düþen.

Ýri kýyým adamlar yine koruyuculuðun ilkesinde, korumaktansa korunmaya ihtiyaç duyan.

Þebeke sisteminde giderilmeyen o devasa arýza.

Ayaklarýmýn geri geri gittiði bir münazara belki de; az sonra þakýrdayacak yaðmura eþlik etmem de ne gibi bir yanlýþ olabilir ki, demenin bin bir hali.

Kayýtsýzlýða maruz kalýp kalender meþrep yüreðin iç çektiði yine tembel misafirleri gök kubbenin.

Bir tebessüm dahi haram kýlýnmýþken ve iþte sazan misali, inandýðým kadar inandýrýcý olup olmadýðým hakkýnda yorum yapanlar.

Kurdeþen döküp de kaþýnan bölgeyi hizmet dýþý býrakmak gibisi de yok hani. Sað elimle sol elimi kaþýdýðým; soldaki aðrýyý da saðdan sola iteklediðim.

Özrünü sürdü yine kýsa süren aydýnlýk ve ben, bir dirhem et nasýl ki ayýbý örtecek çeliþkisiyle kilo kilo çekilmiþ kýyma aldým.

Bunlarý neden mi yazýyorum?

Neþterin deðmediði her noktayý bir þekilde yarýp bakýyorum içime; kala kala hangi sözcüklerle restleþeceðim günü savýp sabahý yok sayýp bir de günü lastik gibi uzatmaktan gýna gelip, manasýz bir geceyi daha mý konuk edeceðim, diye.

Allah gani gani rahmet eylesin: hem sildiðim hem silindiðim bir de aklýmýn aksesuarlarýna uyup yeniden döþediðim masa üstüm.

Ne var ki bunda, demenin bile bir isyan olduðunun bilincinde, kör kütük sarhoþ ve yaftalanmanýn eseri iken esir düþtüðüm yýllara nasýl da imreniyorum.

Herkes gitti iþte bir yerlere sonrasýný silip ve rahmetin bin bir haline maruz hiç kimseyim, demenin bir lütuf olduðunu yeni yeni bellediðim.

Uyduruk bir masal kahramaný da olabilirdim ve ters takla attýðým her sayfa boþluðunda yansýzlýðým ile kötülüðün rolüne de bürünebilirdim.

Deðiþmekle filan asla alakalý deðil ne de olsa soytarý yýllarýn bende yarattýðý fazla bir deformasyon yok.

Ýyi beslendiðim ya da çocuk yaþýmdan beri spor yaptýðým için… deme gafletinde asla bulunmayacaðým hele ki zorluk baþlýðý altýnda döþediðim/döþeyeceðim muhtelif hikayelerimi yine kendime saklarken varsýn kirlensin ismim.

Bir bardak su bile yeter karanýn lanetinden kurtulmaya.

Sýra dýþý bir imge sýrýtýrken bir köþede akla zarar doðrusu: kabullenmek ve kabul görmek arasýnda gidip geldiðim.

Týynetsiz kim ise þükür ki uzaðýndayým ve aðzýndan salyalar akan o kuyruksuz köpeðe de fazla yüz vermek çok gereksiz. Evet, artýk köpek sevgim sona erdi hele ki soðuðun ve saðanaðýn tavan yaptýðý gece tanýk olduklarýmdan sonra üstelik bir ay içerisinde iki kez üst üste.

Hayat hiç mi hiç çizgi romanlarda ve devasa maliyetli filmlerde olduðu gibi deðil/miþ.

Aklýmý seveyim… eh, kadý kýzýnda bile olur o kadar kusur.

Tom ve Jerry düþkünlüðüm ergenliðe ulaþtýðýmda deðil tamý tamýna bir ay evvel nihayete erdi. Zavallý kediyi parçalarken sokak köpekleri anladým ki; televizyon ekranlarýndaki her þey yalan.

Muteber bir fýsýltý ne zamanki kulaðýmýn dibine gelse alelacele geçiþtiriyorum gerçi beþ parmaðýn her biri eþit deðil yine dördü eþit gibime geliyor.

Misafirlerimi uðurlayýp da ne zamanki ben misafirliðe gitsem kapý duvar, deme gafletinde varsýn bulunayým ne de olsa güzergâh epeydir yan çizmekte.

Alýntý bir acýyý kurban vermezden önce alýndýðýmý da söylemeden geçemeyeceðim yine de detaya girmeden belirtmem lazým ki; üzgün filan deðilim gerçi her þey bir fiyasko baþlýðýný küçük puntolarla yazarken þehrin göbeðinde bir dað esintisi epeydir yüreðimi ferahlatan.

Yazmanýn keyfini sürdüðüm þu son altý seneye da ayrýca müteþekkirim: ne fýrtýnalar atlattým da farkýna bile varmadým girdiðim çýkmaz sokaðýn ve elimdeki anahtar tamý tamýna kalem büyüklüðünde ve þifreyi çözmekle uðraþýrken her acýyý da kapý dýþarý ettim deyim yerindeyse.

Kolluk kuvvetlerine ve mevsim indirimlerine de ayrýca müteþekkirim hele ki beni benden koruyan o yýlgýnlýðým yok mu?

Sýra dýþý bir gün olmasýný saðlýyorum her günün ve ruhum seyahat ederken sorun da olmuyor ulaþým ve her sayfa arasýnda verdiðim koca bir bardak çay molasýný geçiþtiremediðim gibi sakýndýðým göze de çöp batýyor: belki de dikenlerim en çok canýmý yakan yine de kimseye zarar vermeden sadece ben görüyorum kanayan yerlerimi ve kendi söküðümü iyi kötü dikiyorum.

Paye vermeyenler.

Ama inancým ve sevgimin payidar olduðu…

Çok geniþ perspektifli bir bakýþ açýsý iyi de mecburum ben buna yoksa nefret et, et nereye kadar sürecek bu insanlarýn en çok da Tanrýya ihanetleri bir de demezler mi; Yaratandan dolayý yaratýlaný… eh, seven de var sevmeyen de yine de iki arada kalanlardan sakýnýp karþýmdakini tanýmak bana en iyi gelen.

Bir refleksimi daha kurban veriyorum iyi niyetime:

Sev ve çarpýl…

Kaç amberse bu güç artýk hani neredeyse tüm þehrin elektriðini karþýlayacak ölçüde belki de bir mizansen görüntülere bakýp da aldandýðým ve herkesin herkesi kucakladýðý.

Günü kurban verdikten sonra açýlým getirdiðim yine kýsa günün karý aslýnda seven de sevmeyen de bin yaþasýn, demek en iyi gelen paspal ruhuma sonramý ve öncemi iyice paketleyip servise hazýr ediyorum benliðimi ve hizmet dýþý kalan tüm cümleleri yeniden diziyorum aklýmýn tahtasýnda üstüm baþým tebeþir tozuna bulanmýþ ve seneler evvel tabir-i caizse salonun tam da baþköþesinde kocaman bir kara tahtanýn ve rahmetli babamýn derslerime eþlik ettiði günler… aklýma gele gele bu mu geldi bunca zaman sonra?

Yemin etsem baþým aðrýmaz hele ki annemin tüm karþý çýkýþlarýný askýya alýp baba kýz kara tahta baþýnda denklemler çözdüðümüz günlerin hatýrýna yad etmek kötü mü geçmiþin saflýðýnda henüz dünyanýn da kiri pasý üstüme bulaþmamýþken.

Marifet olmasa gerek aslýnda temiz kalmak týpký temiz bulduðun gibi temiz býrakmak girdiðin mekâný ve iþte ruhumuzu giydirdiðimiz bedenimiz belki de tam tersi: bedenimizi giydirdiðimiz ruhumuz… ne fark eder ki hele ki biz hala ayný biz iken… demenin maliyeti elbette bir yýldýrma politikasýnýn eþlik edeceði yine de temiz kalmak çok da zor deðil hani…

Kurban seçildiðim ilk gün: gerçi aklýmda deðil kaçýncý kurban ediliþim lakin bir þekilde ipimi koparýp da baþýma buyruk ne ise dilediðimi gerçekleþtirdiðim. Gerçi faturasý aðýr oldu, demenin bir faydasý elbet olmayacak. Fayda saðlayan ise kendimi disipline etmeyi öðreniþim ve beynime verdiðim emirler sayesinde sistematik duyarsýzlaþtýrma konusunda epeyce deneyim kazandýðým.

Su götürmez gerçekleri selin alýp götürmesine de yok diyeceðim elbet ne de olsa vakur bir duruþ ýslandýðým kadar rahmete de doyamadýðým…

Bir acýdan çýkýp da yola acýný resmini çizmekle acýya yanýt vermek arasýndaki o garip korelasyon…

Düþünce ve duygu teamülünde epey indirim yaptýðým bir günün ardýndan bir dostun tavsiyesine uyup da tarz deðiþikliðine gittiðim bir denemenin de perde arkasý elbette içimde kaynayan kazana bir kova soðuk su döktüðüm ve buhar olup giden tüm sorular ve sorunlar…

Bir ayrýcalýk deðil bir ayrýmcýlýk ise asla…

Sadece kaygý düzeyimi en aza indirdiðim yorucu bir günün hâsýlatý ve Tanrýnýn elini benden asla çekmediði gerçeði ile pekiþen ve güçlenen þükür duygum…

Sanrýlarýn bir korkuya dönüþtüðü ama en kötüsünün belirsizlik olup en kötü ve can yakan gerçeðin bile sizi asla soldurmadýðý ve deðil sonlanmak yeniden baþlamak ve deðiþik baþlangýçlar yapmak adýna daha fazla enerji yüklendiðiniz ve coþkunun eþliðinde coþan ruhunuza kanýnýzý kaynatan ufuklar sermek adýna donandýðýnýz bu umut risalesi…

Sevgimle…