Sevgili Lora seni hala özlüyor ve seviyorum. Bitmeyen bir düştü benimki. Ama senin yokluğuna kolay alıştım. Nasıl dersen senden kalan bütün anılara iz olmuş şeylerden kurtulmaya çalıştım.
Biz birbirimizi severken ne çok şeyler konuştuk. Aklımda hep sen vardın o zamanlar. Sende ki sarıp sarmalayıcı ruhunu hissedebilmek için ne şaklabanlıklar yapardım sana. Hiç bir zaman bu ileri gitmez benim tarafımdan ağırbaşlılıkla devam ederdi. İki sevgili arasında olması gereken de budur. Konuşmadan ve gülmeden muhabbet edilmez bilirsin. Benim acemiliğim bu yüzdendi. Bir şiirin etkisi ruhun üzerinde neyse iki sevgilinin konuşması öyledir.
Konuşulacak şey bulmak için gece gündüz düşünürdüm. Seninle karşılaştığımda tüm düşündüklerin kaybolur giderdi. Ama zihnime gelen yeni şeyler bana bir dizide oyuncu olmak gibi ağır başlı ve yerinde sözler söyletirdi. Hep bu ruh içinde olmak isterdim. Bizi görenleri bize 'Ne biçim sevgili bunlar. Ne konuşuyorlar ne gülüyorlar?' demesin diye akla karayı seçerdim hep. Ama birbirimize alışıp sıradan şeyler konuşmaya başladığımızda hep bizi çekemeyen gözleri arar 'İşte biz de sizdeniz. Görelim bakalım siz ne konuşacaksınız?' diye içim içime sığmazdı.
Bir gün seninle bir dürümcüye gittik. Sen kibarlık olsun diye yarım dürüm aldın. Ben ise her zaman ki gibi tam boy dürüm istedim. O gün pişman oldum sana uymadım diye. Çünkü bir sevgili sevdiğinin sınırlarını aşmamalı.
Ve hala içimde kaldı gitti bu. Yeni bir sevgilin var mı diye aklından geçiyorsa ben sana aşıktım. Bir başkasını ise ancak sevebilirim. Ama aşık olamam. O tılsım hayatta bir defa karşımıza çıkar. İkinci kez aşk diye bir şey yoktur. Bunun adı aşk değil gönül eylemektir. Anladığın gibi bir başkasını sevmeyi senin huzurunda küçümsüyorum.
Gök yüzünde ne kadar yıldız varsa kalbime aksın. Yeryüzünde ne kadar ayrılık varsa kalbimden çıksın. Çünkü ayrılan bir insan kendini üzdüğü gibi sevgisizliği diğer insanlara da bulaşır. Sevgisizliği yaşayan bir insan bunu üzerinden atamadıysa atacak bir yeri bulur. Ve bu insan olursa hangi insan bu öfkeye dayanabilir. Çünkü sevgisizliğin gücü dünyadaki tüm yıkıcı şeylerden daha tesirlidir.
Gün ağarmadan uyumayı düşünüyordum. Ama güneşin doğmasına az bir zaman var. Ve ben güneşi doğarken izlemeyi uğur sayarım. Senin beni bu vakitlere kadar ayakta tutmana seviniyorum. İçimdeki coşku tarif edilemez. Yığınla insan yavaş yavaş uyanıyor. Bunu bilmek bile beni sevindiriyor. Uyanık bir insan yeni uyanan insana neşe içinde bakar. Yaşanacak heyecanları önceden gördüğü içindir. Ben seni bırakarak ruhumu uyanık tuttum. Ve sen şimdi belki de uyanıyorsun. İşte bu beni daha çok heyecanlandırıyor. Gece boyu seninle olduğumdan aşk ateşini devir teslim yaptığımdandır.
Aşık olmak istiyorsam sen varsın. Sevmek istiyorsam insanlar var. Bunu bana senin aşkın öğretti. Mutluluk dolu günler için yoluma devam edeceğim.

Tuna Yaşar
( Yoluma Devam Edeceğim başlıklı yazı Tuna M.Yaşar tarafından 17.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.