Kimine hep ervahça yitik arar
durursun
Kimine Âdem olur o cenneti
bulursun
Kimine bir yasakça meyve yer
kovulursun
Kimine Hava olur dünyada
durulursun.
Kimine o Kabilce toprak mezar
oyarsın
Kimine Habil olur ölür mevtan
koyarsın
Kimine zor tufanca çalıştırıp
yorarsın
Kimine bir Nuh olur halkla
gemi boyarsın.
Kimine Süleyman’ca koca saray
taşırsın
Kimine Belkıs olur sevinçten
bel kaşırsın
Kimine İbrahim’ce büyük dağlar
aşarsın
Kimine Hacer olur Kâbe görüp
şaşarsın.
Kimine bir çocukça puta ipin
takarsın
Kimine zalim olur lav misali
akarsın
Kimine o Nemrutça ateşleri
yakarsın
Kimine Halil olur güzelliğe
bakarsın.
Kimine bir şeytanca tuzak
oyun kurarsın
Kimine lokma olur sen karın
doyurursun
Kimine Firavunca sallar tokat
vurursun
Kimine Musa olur hep Hakkı
duyurursun.
09.06.2018
Ahmet Çelik