Affet seni üzdüğüm
Ayrılık acısı yaşattığım için
Tek suçlu benim 
Bilemedim kıymetini
Olanların farkında değildim 
Değişken bir ruh hali içindeydim.

Hiç bu kadar yalnız kalmaya alışık değilim
Yalnızlığı bu kadar mı hak ettim
Şimdi
 Ağlıyorum bir köşede sessizce
Gidişine değil haketmeyişime
 Gülmeyi unuttum sayende
Gözyaşlarım yağmur olup akarken yüreğime.

Biliyor musun?
Bizi birbirimize bağlayan son halka 
En sağlam yerinden
 Veda etmeye geldiğin gün kopmuştu
En ağır darbeyi
İşte o gün senden yedim
Sırtıma sapladığın hançerin izi hala duruyor
Acısı geçmek bilmedi.

Artık ne hayaller kuruyorum
Ne de mavi düşlerle avunuyorum
Hani yorgun düşer ya bedenin
 Yıllar senden çok şey götürür 
Eksiltir seni
Olmaz yarınların
Yıkılır umut köprüleri birbir
Şimdi çok uzaklarda
Bir mülteci gibiyim
Düşlerim sanadır kayan her yıldızda.


Hangi yöne baksam
Karşımda beliriyor sulietin
En küçük bir rüzgarda bile
Kendiliğinden nemleniyor gözlerim
Affet beni 
Sensizliği solumanın ölüm olduğunu bilemezdim...







üzüm buğusu
03 . 01 . 2018





( Affet Beni başlıklı yazı _üzümbuğusu_ tarafından 3.01.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.