Dünyadaki çevreme muhabbet
ağları ör
Ayaklarım yürürken tut
elimden Allah’ım
Gafletimden dolayı isyanımı sen
hoş gör
Herkes beni yererken tut
elimden Allah’ım.
Ebediyim zannıyla
tembellikten boş durdum
Gereksiz çok şeylerle
bedenimi coşturdum
Karnım şişsin istedim ekmek
diye koşturdum
Geçim derdi gererken tut
elimden Allah’ım.
Vuslata ermek için hayat
büyük ganimet
Sınav sorusu çok zor
ürkütüyor hezimet
Kaybedince anlıyor sağlık
bulunmaz nimet
Hastalıktan erirken tut
elimden Allah’ım.
Uzlaşmak umuduyla başıma
kuşlar kona
Düğünde halay çekip gelmiş
bulunduk sona
Dostlarımın gücüyle kapanıyor
bak vana
Son nefesi verirken tut
elimden Allah’ım.
Ummanına akarken dağıtmadan
hizamı
Lehime oylattır hep
büyüklerde izanı
Ağlatıp sızlatmasın şu mahşerin
mizanı
Azrail’in gelirken tut
elimden Allah’ım.
Bilmediğim yerlere can
kafesten uçuyor
Emekle beslediğim sevdiklerim
kaçıyor
Ruhumdaki med cezir bir
yalnızlık saçıyor
Korkudan ürperirken tut
elimden Allah’ım.
20.12.2018
Ahmet Çelik
İZAN: Anlayış, anlama
yeteneği