Aynalara kilitliyken iffeti Gönüllü döktü döşeğine miras kalan serveti
İnanırdı Albatros göçlerine!
Tam arkasındaydı… Gördüm… Çıplak vücuduydu perdeyi titreten…
Koşularımdan en yorucusuydu hatırladığım Nefeslenirken bahçe çitlerine yaslanmış Mahrem yerime dikenli tel battı
Acıdı özüm!
İşte Tam da o an kıpırdadı perde Eminim… Çatı katıydı kır evinin Ve Çıplak vücuduydu perdeyi titreten
Rastlantının böylesi Nefeslenirken Yeniden aynı çitlere yaslanmış bir başka vakit Islak öpüşlere boğan dünyayı Şimşeklerin oynak diliydi sağ kulağımı şehvetle yalayan
İğrençti!
Silerken partiküllü ıslaklığı kulağımdan Göz göze geldik bu kez çatı katı dilberiyle Hissettirmeden ölümlü aşka Tutku sinerjisi yaydı iletken gözlerimiz
Libidolar sinerji kaynağı!
Gelmişken yeri saygılarım Freud’a; Bakışlar öpüşemezse neye yarardı ki katılımcı dürtü?
Ne demişler; -İnsan kalbi bu… Yarı kanatlı yarı yel!
Ve Kimin ola ki durdurun şunları diyen o cılız ses? Unuttum o sesin sahibini Sabrı dilimdeki tuza karışamaz çoktan
Üç metrelik kanatlarındayken kalbim Albatros’un Ne de zordur o sesin sahibini hatırlamak Bir bilseniz ah…
( Albatros Kanatları... başlıklı yazı Y.KIZILTAN tarafından 20.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
