Gülmüyor gözlerin asılmış yüzün
Kimler üzdü ağlattı seni
Saçının bir tek teline kıyamazken
Şimdi çaresizliği
En doruklarda yaşıyorum
Birkaç umut parçası kaldı yüreğimde .

 Pişman etme sevdiğime
Günü birlik sevdalarda zaman geçirme
Duymak istemeyeceğin kelimeler 
Bak dilimin ucunda
Susuyorum
Oyun çağımız çoktan geçti
Yolu yarıladık sanıyordum 
Bir arpa boyu yol almamış saymışız yerimizde .

Neler oldu bize
 Bizi bu kadar yabancılaştıran şey neydi
O kadar yakındık ki
Şimdi elimden tutanım yok
 Sen diye akıyor gözyaşlarım .

 Kulak ver yakarışlarıma
Çık gel artık
Herşey çok farklı olacak desem
 Boynuma sarılıp yanağımdan öper misin?  
Hisseder misin nefesimi
    Güler mi gözlerinin içi
Ellerin ellerimde
Beni sevdiğini söyleyecek var mı cesaretin .

Biliyor musun?
Sabaha kadar uyku tutmadı 
Bir sağa bir sola döndüm
Üşüdü parmak uçlarım
Soğuktan donmaya da razıydım
 Sen yanımda olsaydın .

  Bu aralar çok doluyum
Yağmur bulutlarından farkım yok
İki gözüm iki çeşme
Dokunsan ağlayacağım ...





Refik
12 . 12 . 2018
İstanbul






( Duy Sesimi başlıklı yazı keskin2011 tarafından 12.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.