Hasret Býraktýn!..

Yolundan yürü,  niye  çýkarsýn yoluma,

Beni böyle sen, gezecek yolsuz býraktýn,

Tüm aþk yükünü yükledin omuzlarýma,

Her daim, her an, fersiz býraktýn...

Dudaða, dudak deðdi,  yanaða, yanak,

Kucaða, kucak deðdi,   nasýl  dayanak,

Geceye,  þafak  deðdi, sensizmi uyanak,

Beni böyle nasýl, sensiz býraktýn...

Kýyýnda ruhum gezer, yandýðýmdan ötürü,

Hayatýmda görmemiþtim, ince eleyen türü,

Hep sonunda saklý dedim, yürü gönül yürü,

Umduðumu bulamam, özlemini býraktýn...

Ah þu aþkýn gülü, nasýl, nasýl unuturum seni,

Þu alemde sen bulamam,  ömrümün gülþeni,

Gözlerin gerilmiþ yay, okun attý vurdun beni,

Benden kaçmak yol mu, niye yarsýz býraktýn...

Deniz, gök renginle mavi, bilmen aþk nasýl bizde,

Umutlarýma ayný sebep, hayallerimse ayný dizde,

Þimdi gül deyip geçme, açmýþsýn aþk bahçemizde,

Ekildiðin yerde yangýn, bir de gülsüz býraktýn..

Ben aþkýna dalarken, nasýl, içim titrer derinden,

Bin ömür beklemiþtim, sen beyaz kelebeðimden,

Kalbim kýmýldamýyor hiç, uçupta gittin elimden,

Bu aþkýnýn ters vuruþu, beni, hasret býraktýn...

Veysel Kimene

 Sevda Þairi

(Kemal Yenice)