NE TUHAFTIR ŞU İNSANLAR

 

Ne tuhaftır şu insanlar,

Yürüyeni sırtta taşır.

Kabardıkça heyecanlar,

Kendi yarasını kaşır.

 

Kimi toktur, aç görünür;

Varlıklı, muhtaç görünür;

Her derde ilaç görünür,

Kendi keline ulaşır.

 

Paraya verince değer,

Mal mülk için başı eğer.

Adam da yok ise ciğer,

Gider mazluma ilişir.

 

Kiminin uzundur kolu,

Belli olmaz sağı solu,

Düz yolda şaşırır yolu,

Varıp şeytanla buluşur.

 

Kimi sever kalp yıkmayı,

Kimi sever laf sokmayı,

İnsan var elde lokmayı

Başka biriyle bölüşür.

 

Kimisi gerçeği görür

Aklının ardından yürür

Kimisi inanç sömürür

Sonra ardından gülüşür

 

Kimisinin dünü dündür,

Günü kazandığı gündür.

İnsan var dini bütündür,

Kendi kendiyle çelişir.

 

İnsan var insan gibidir

Vicdanda iman gibidir

Süt vermiş anan gibidir

Kalbe aşk ile doluşur

 

Kimisi der adam lider,

Bir sözle ölüme gider.

Kimi susar, özgürüm der;

Esir kalmaya alışır.

 

Coşari der: Zordan anlar

Sana semeri vuranlar.

İnsan doğmuşken insanlar,

İnsan olmaya çalışır.

 

İbrahim COŞAR


( Ne Tuhaftır Şu İnsanlar başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 25.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.