Sevdamızı gördüm bakınca gözlerine
Uçsuz bucaksız masmavi deniz gibiydi
Aşk sende İstanbul'du
Daldım seyre
Her tonunu mavinin gözbebeklerinde.
Sevmenin
S e v i l m e n i n
Ne demek olduğunu
Anlattı sevda dolu gözlerin
Doya doya bakınca gözlerinin içine
Kaldırıp başımı baktığımda gökyüzüne
Güneş gülümsedi sen gibi yüzüme
Dalınca gözlerim gözlerine
Yaşamanın güzelligini daha iyi anladım.
Bir seni sevdim sonsuz sevdam diye
Birde istanbul'u
Seni düşündüğümde
Baktığımda gökyüzüne
Birde senin o mavi gözlerine
Yeditepeli İstanbul belirir gözlerimde.
Geldim işte
Sokaklarındayım
Özlem gideriyorum
Ya şehr-i İstanbul sen ve sevdiğimle
Misler gibi kokunuz karıştı birbirine
Derinden oh diyerek çekiyorum ciğerlerime.
Dile kolay yirmi beş yıl havanı soludum
Çeyrek asrı sen de yaşadım
Yine de doyamadım
İstanbul'uma doyamadığım gibi.
El ele çıkamadık Çamlıca'ya
Birlikte nefes almaya
Gidemedik adalara
Marmara'yı seyre dalmaya
Kızkulesinden bakamadık aşkla galataya.
Gel seninle masal o l a l ı m
Yazılalım İstanbul'un aşk kıtabına
Desem ki sana
Aşkımız okunsun her satırında
Leyla ile Mecnun yaşıyor desinler istanbul'da.
El ele girelim İstanbul'um
Tarih kokan her sokağına
Turlayalım baştan sona
Rüzgar olup savrulalım
Güzelim boğazında.
Ellerim ellerinde gezelim kıyısında
Hırçın dalga olalım sahile vuran
Anladım ki doyamaz seven sevdiğine
Canında can bildiğine
Doyulur İstanbul'a ve de İstanbul'uluma
Daldıkca hayale gülen çehren geliyor aklıma.
Hatırımda kaldı deniz gözlerin
Gökyüzünün mavisi
Gözlerini getiriyor aklıma
Aynaya dahi bakamıyorum
Gözlerin yok diye o an karşımda
Özlüyorum işte özledikce duygulanıyorum
Duygulanınca birkaç damla yaş süzülüyor yanağıma.
Geldi işte senden ayrılıp gitme vakti
Tek şeydi hiç gelmesini istemediğim
Bugün ömrümün bütün günlerinden güzeldi
Kısa da olsa bir ömre bedeldi.
İstanbul sensin ezberim
Düş yorgunu artık gözlerim
Girdin aklıma sakın çıkma
Çakıldın mıh gibi ruhuma
Hızlandı nabzım aşka değince
Ürperdi dokununca bedenim
Mutluluğa boğuldu sevilince yüreğim.
Kalabilmek isterdim ömürlük sinende
Yazgı böyle yazılıymış kaderde
Sana emanet sevdiklerim var sende
Onları sar gül kokan sinene
Katma yele
Verme ele
Canım durdukça tende
İstanbul, İstanbul'um bekle
İnşaIIah geleceğim yine sevgimle
Görmeye, sevmeye, hasret gidermeye.
Gidiyorum şimdi istemeye istemeye
Aklım yüreğim ruhum sendeyken
Üzgün, süzgün, sürgün mutsuz bir beden
Ah koca şehir anla beni içim sızlıyorken
Nasıl gideyim ey sevgili
İstanbul; İstanbul'um
Kolay mı gidebilmek senden
Tek seni severken dursun atmasın kalbim
Boğazım kurusun, kesilsin istiyorum nefesim ...
25 KASIM 2018
Mlk Tryk
