Sessizliğin boy aynasında 
gördüğüm de her gün kendimi 
Görmekten usandıkça ya da dağılmış 
saçlarımda savrulmuş 
her bir tarafa tutmuyor toka 
 lans edemesem de hapis olan 
duygularım mahzene karşı 
hep biraz eksik sonuçta 
sensiz akşamların nezdinde 
damla damla akarken gözyaşlarımla
Bitmemiş aşkın fukarasıydım 
yaralı kuş  gibi çırpınırdım 
ölü ruhumda kaç mezar kazıldı 
sayısını bile unuttum 
geçmişten şimdiye kadar 
Neler birikti haznemde 
bahtsız talihimde 
Ne kaldı elimde avucumda 
şiir miktarı kadar sadece 
dem vurmuş sürekli sitemli 
ıslak mendilimde 
gizledim hep pembe yalanları 
gönül sarnacında kayıp olsaydım 
saklambaç oynadığım da
sessizlik oluştu biriken harflerde
konuşmayı öğrendiğim anda
Alıştım kabuslara  
Kurudu toprağım çöl oldukça 
kesildi soluğum alıp verdikçe 
inandım  sabır denen elamete 
eremedim selamete
kalmadı sığınacak limanım 
sorgusuz sualsiz 
dar ağacına astıklarında 
tuvalimin akarken 
rengi karıştı birbirine 
gitmek mi kalmak mı zor 
zihnimde dolmadan vade 
 garip bakışlar arasın da 
akibetim belli değildi 
yokluğun beldesinde dolaştım durdum 
bir ömür biterken artık hissizdim

21 11 2018

( Hissizdim başlıklı yazı ebru çimen tarafından 21.11.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.