Bu hal böyle sürmeyecek
Elbet bir gün güleceğiz.
Kimse zulüm görmeyecek
Elbet bir gün güleceğiz.
Kan, gözyaşı akmayacak,
Kimse ağıt yakmayacak,
Kıvılcımlar çakmayacak
Elbet bir gün güleceğiz.
Savaşlar can almayacak,
Kimse öksüz kalmayacak,
Karanfiller solmayacak
Elbet bir gün güleceğiz.
Isırganlar bitmeyecek,
Yarasalar ötmeyecek,
Devler gölge etmeyecek
Elbet bir gün güleceğiz.
Gönüllere aşk dolacak,
Ayrılıklar son bulacak,
Kurt kuzuyla dost olacak
Elbet bir gün güleceğiz.
Şen bülbüller ötüşecek,
Türlü meyve yetişecek,
Dost- düşman el tutuşacak
Elbet bir gün güleceğiz.
Ne gönüller üzülecek,
Ne de kimse ezilecek,
Hep el ele gezilecek
Elbet bir gün güleceğiz.
Tüm duvarlar yıkılacak,
Doruklara çıkılacak,
Meşaleler yakılacak
Elbet bir gün güleceğiz.
Doğan güneş batmayacak,
Eller silah tutmayacak,
Kimse hapis yatmayacak
Elbet bir gün güleceğiz.
Bağda
güller ekeceğiz,
Dağda
halay çekeceğiz,
Bu girdaptan çıkacağız
Elbet bir gün güleceğiz.
1979
Trabzon