Online Üye
Online Ziyaretçi
Bingöl dağlarında çoban türküleri,
Kavalı ağlatır kılıçtan keskin sözleri.
Gelene kucak açar köyleri.
Gidene dilsiz olurlar dolu olur hep gözleri.
Kışları soğuk olsa da insanları sıcak,
Çaylar ikram edilir bardak bardak.
Evleri ne saraydır ne de konak.
Kendi meramları bilir dinlerken dertleri.
İnsanları açtır okumaya öğrenmelere.
Kulak asmazlar asılsız söylemlere.
Cani gönülden bağlıdır ananelere.
Anadolu’yu yakından tanımaya çağırırlar bizleri.
Bingöl’üm bağrı yanık memleketim.
Gurbet elde dinmeyen hasretim.
Uzaklarda hep yarım kaldı muhabbetim.
Hala saklarım defterimde sana yazdığım şiirleri.