Akþam yemeðine bir saat vardý. Yunus kara kara düþünüyordu. Onlarýn karþýsýna nasýl çýkacaðým diye. Baþýnda bir büyüðünün olmamasý hele ki böyle bir günde düþünmesi dahi zor geliyordu. Yunus korkuyla bir yere varýlamayacaðýný biliyordu. Ne denilirse denilsin oraya gidilmeliydi. Cüneyt’i aradý gözleri. Kendi derdiyle meþgulken Cüneyt’in yokluðunu fark etmemiþti bile. Odasýna geçip dolabý açtý. Kýyafetleri arasýnda bugüne en uygun olanýný seçmek istiyordu. Cüneyt olsa daha kolay bulurdu kýyafeti. Oysa öyle bir kýyafet takýntýlýðý yoktu. O anda kafasýna ne esse onu giyer çýkardý dýþarýya. Ama bugün diðer günlerden farklýydý. Hayatýnýn geri kalanýný geçirmek istediði sevdiðinin ailesiyle tanýþacaktý. Onlarýn gözünde ideal damat adayý olmalýydý. Sonunda bugüne uygun dediði bir kýyafeti bulup giymiþti. Derin bir nefes alýp Damlalara doðru yola koyuldu. O anda hiç bitmesin istiyordu bu yol. Adýmlarýný bir kaplumbaða adýmlarý gibi atýyordu. Ýþte tamda o anda bir minibüs yaklaþmýþtý. Yunus arkasýný dönüp baktýðýnda Cüneyt’i gördü. Ve bir türlü unutamadýðý mahalle arkadaþlarýný, dostlarýný, akrabalarýný gördü. O anda anladý bu zor gününde yalnýz deðildi.

Yunus sevdikleriyle kucaklaþýyordu. O anda gecenin mimarý Allah’a sonsuz þükretti. Amcasý Müþfik, Þevket de onca yolu Yunus için gelmiþlerdi. Mahallenin muhtarý Mahir, okuldan arkadaþlar Serkan, Necip, Umut da gelmiþti. Hep birlikte karþýdaki dað evine doðru yürüdüler. Yunus kendinden emin adýmlarla yürüyordu artýk.  Kaplumbaða adýmlarý yerini bir tazý sýçrayýþýna býrakmýþtý. Cüneyt de bu geceden oldukça memnundu. Sonu ne olurla olsun yalnýz gidilmesinden daha iyi bir þekilde sonuçlanacaktý. Eve vardýklarýnda onlarý Damla karþýladý. Damla gözlerine inanamýyordu. Cüneyt ile Yunusu beklerken maaile çýkýp gelmiþlerdi. Damla toplu halde gelmelerine çok sevinmiþti. Artýk babasý Yunusu daha bir ciddiye alacak diye düþündü. Serkan, Umut, Necip aile ile tanýþýp Yunus’un dað evine geçtiler. Bu mühim mesele büyükler arasýnda çözülecekti. Yasin Bey, gelenleri gayet kibar bir þekilde karþýladý. Yemek faslý bittikten sonra kahve faslýna geçtikleri sýrada konuþmaya baþladýlar.

Yasin: Efendim hepiniz hoþ geldiniz. Ayaklarýnýza saðlýk.

Müþfik: Sað olun efendim. Fevkalade mutlu olduk.

Kahveler içilmeye devam ediyordu. Müþfik aile ve mahalle fertlerinin en büyüðüydü. O yüzden söz hakký ondaydý.

Müþfik: Sebebi ziyaretimiz malum sizin de bildiðiniz gibi tanýþma ve kaynaþma. Umarým iyi geçer.

Yasin: Umarým ki öyle olsun. Bir þey itiraf etmek gerekirse bu konularda pek iyi deðilim. Ki konu kýzým olunca da biraz hazýrlýksýz yakalandým.

Müþfik: aslýnda bizimde durumdan yeni haberimiz oldu. Yunus bizim evladýmýzdýr. Onun mutluluðunu görmek bizi de mutlu eder. Bizde mahallenin büyükleri olarak kapýnýzý çaldýk. Allah razý olsun bize evimizdeymiþiz hissini yaþattýðýnýz için.

Yasin: Öyle hissetmenize çok sevindim.

Müþfik. Ýzninizle konuya girmek istiyorum efendim. Gençler birbirlerini görüp beðenmiþler. Ýþin ciddiyetinin de farkýndalar ki aileleri bir araya getirip durumu neticelendirmek istiyorlar. Allah’ýn emri peygamberin kavli ile kýzýnýzý oðlumuza istiyoruz.

Yasin: Bu konuda ayak direyen olmak istemiyorum. Ama benimde size diyeceklerim olacak. Öncelikle ben bir diþ hekimiyim. Ýþimde iyi olsam da, ailemle geçirdiðim vakit konusunda da ayný þekilde iyi deðilim. Onlara ayýrmam gereken zamaný bile iþime ayýrdým. Çünkü iþimi yalnýzca para için deðil ayný zamanda hastalarýmýn da bir hayýr duasýný alýrým ümidiyle yaptým. Sizin de tahmin edeceðiniz üzere ailemle geçirdiðim vakit yok denecek kadar az.

Müþfik: Nasýl kutsal bir iþinizin olduðunu anlamak için bir okul bitirmek gerekmiyor. Ben ilkokul mezunuyum. Hayvancýlýkla uðraþýyorum. Ama ben veteriner hekimim diyen nice insandan daha iyiyim hayvanlar hakkýndaki bilgiler konusunda. O yüzden gerçekten iþiniz konusunda bu kadar hassas olmanýzý anlýyorum. Gerçekten de takdire deðer bir mesleðiniz var. Benimde çocuklarým var. Onlar her þeyi kitaplardan öðrenerek hayatlarýný devam ettiriyorlar. Her biri okuyup iyi birer meslek sahibi oluyorlar ama hayat tecrübeleri zayýf. Ýþte bu konuda onlara desteðimizi esirgememeliyiz.

Yasin: Çok haklýsýnýz efendim. Onlarýn attýðý her adýmda yanlarýnda bulunamasak da, bu en özel adýmlarýnda mutlaka yanlarýnda olmalýyýz. Ama ben sizden küçük bir ricada bulunacaðým. Yaþým ilerledi. Emekli olup bundan sonra kendi saðlýðýmla ilgilenmek istiyorum. Ve çocuklarýmýn mürüvvetini görmek istiyorum. O yüzden biraz olsun kýzýmla zaman geçirmek istiyorum. Bir hafta diye geldim buraya. Ama emeklilik dilekçem her ihtimale karþý cebimdeydi. Ve ben daha bu konuþma gerçekleþmeden kararýmý çoktan vermiþtim. Emekli olup kendime vakit ayýracaðým diye.

Müþfik: Kararýnýz kararsýzlýðýnýzdan iyidir. Sonuç ne olursa olsun. Kýzýnýzla vakit geçirmek istemeniz gayet normal bir istek. Elbette ki yaþayamadýðýnýz ne kadar güzel þeyler varsa acýsýný çýkarýncaya denk yaþamak isteyeceksiniz. Ama sakýn ola bu isteðiniz çocuklarýn mutluluklarýnýn önüne geçmesin. Çünkü eðer siz mutluysanýz bu eþiniz ve çocuklarýný sayesindedir. Ve mutlu olmak onlarýnda hakkýdýr. Sizin de onaylayacaðýnýz üzere.

Yasin: Anlayýþýnýz için teþekkür ederim. Size söz veriyorum. Geçmiþte yaptýðým hatayý tekrar ettirmeyeceðim. Ve yalnýzca kendi isteklerim olsun diye çocuklarýmýn isteklerini görmezden gelmeyeceðim.

Müþfik: Sizden beklenen davranýþ tamda budur efendim. Eðer sizde onaylayacak olursanýz. Yarýn birlikte gidilip yüzük bakýlýr. Aramýzda söz niþan yapmýþ oluruz. Yazýnda düðün olur.

Yasin: Tabi ki efendim. Hayýrlý uðurlu olmasý dilekleriyle…

Damla ile Yunus çok mutluydular. Çok korktuklarý olay da çözülmüþtü artýk. Önlerindeki engel de ortadan kalkmýþtý. Damla babasýnýn sözlerine çok duygulanmýþtý. Ama onunla geçirecek vaktinin olmasýna da çok sevinmiþti. Yunus amcalarýnýn ve mahalle muhtarý Mahir abisinin elini öptükten sonra annesinin ve babasýnýn elini öptü. Damla da babasýnýn ve annesinin elini öptükten sonra amcalarýnýn elini öptü. Ýþler tatlýya baðlanmýþtý. Aileler vedalaþtýktan sonra herkes evlerine daðýlmýþtý. Yunus arkadaþlarýna durumu anlattý. Arkadaþlarý da çok mutlu olmuþtu. Yunus misafirlerine odalarýný hazýr ettikten sonra bir isteklerinin olup olmadýðýný sorduktan sonra iyi geceler dileyip odasýna geçti. O anda Cüneyt’i gördü. Kardeþler bir süre birbirlerine sarýldýktan sonra sevinç içinde yarýný düþündüler.  Her þey çok güzel ilerlemiþti. Ve yarýn gerçekten de evlilik yolunda ilk ciddi adýmý atacaklardý.Cüneyt çoktan uykuya dalmýþtý.  Yunus uyumadan önce Damla’yý aradý.

Yunus: Selam hayatým. Nasýlsýn.

Damla: Çok iyiyim hayatým. Hiç bu kadar iyi olmamýþtým. Sen nasýlsýn.

Yunus: Bende gerçekten çok mutluyum. Cüneyt olmasa bugünün böyle mutlu sona ereceðine kimse beni inandýramazdý.

Damla: Gerçekten de Cüneyt’e çok þey borçluyuz. O olmasa aile olarak babamýn karþýsýnda bir sýfýr yenik baþlayacaktýk. Ama babam siz gittikten sonra beni karþýsýna alýp konuþtu. Ve aileni çok sevdiðini söyledi. Ve eðer onlar gelmeseydi bu kadar olumlu konuþacaðýna kendisi de inanmýyormuþ.

Yunus: Babandan da Allah razý olsun. Hiç zorluk çýkarmadý.

Damla: Haklýsýn hayatým. Yarýn erken uyanacaðýz. Ýyi geceler hayatým. Seni seviyorum.

Yunus: Bende seni seviyorum. Ýyi geceler.

Devam Edecek…