Dertli gezersin!...
Aşk bütün evi doldurduğunda, rahat yatılır,
Bütün lambalar gereksizdir, hep dışarı atılır,
Kırılmış yumurtan, zeytinin, sofraya katılır,
Aşklar hep hasret, el belde, dertli gezersin...
Rüzgar doğru yönde esiyorsa, hüsn-i zan olur,
Zamana şemsiye açarsın o anda yağmur durur,
İğnenin üstünde bile uyum varsa mutlu olunur,
Aşklar hep hasret, el belde, dertli gezersin...
Birini sevmek, ona güvenmek, bir tutumdur,
Sevgi, aynı hamurda kullanılan unumuzdur,
Sevgilisine kalbini kıymış adam, umutsuzdur,
Aşklar hep hasret, el belde, dertli gezersin...
Yalnızlık sen den uzaksa, farklısın, eminsin, özelsin,
Bunu sık gördüğün de, ömür, sen, çok bir güzelsin,
Aşkı tanımı yon, ne Kerem’i! Kendini, boşa üzersin,
Aşklar hep hasret, el belde, dertli gezersin...
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
