Yârin bakışını aradım açan gülde
Bir koku vermedi ben öldüm de
Diyar gurbet gezdim yâri aradım
Derdi kederi buldum yâri bulamadım
Uçan kuşlardan bir kanat istedim
Uçarak yâri bulmayı çok istedim
Kırıldı kuşların kanadı uçamadım
Derdi kederi buldum yâri bulamadım
Rüzgâr ile dost oldum düştüm peşine
Uçarken rüzgârla denk gelmedim eşine
Aradım ulaşamadım o yârin gülüşüne
Derdi kederi buldum yâri bulamadım
Dağlarda ovalarda yattım yol gözledim
Bıraktım dünyayı bir çul ile gezdim
Ne bir pul oldum ne bir kul yolda gördüm
Derdi kederi buldum yâri bulamadım
Gülveren’im dünya bu beleşe yaşanılmaz
Derdi kederi almadan bir adım attırmaz
İyi gün değil kötü günsüz rahata varılmaz
Derdi kederi buldum yâri bulamadım
İyi gün ahrette olur ölmeden varılmaz
İyi bir amelin var ise ölüm ölüm sayılmaz
Mehmet Aluç –Âşık Gülveren