Sözcükler savunmasýz

Tasasýz olmakla eþ deðer lanetin uðraðý

Yönü olmayan bir gölge

Diri hayallerin tek tanýðý

Yine Rabbin ulu varlýðý.

Kement attýðým ne kehanet ne yalan;

Zar tutan isyanlarýn nöbetine

Daha çok var.

Bir deyiþte kayýtlý

Aþkýn nazarý itibara almadýðý mý sanýrsýn

Zamanla buz tutan yüreðin hala

Saf tuttuðu o garip özlem.

Ýhtivasýnda ömrün,

Derme çatma hüzünlü binalar

En örgün ihtimamla peþkeþ çekiyor

Umutlarý

Ömür denen gafýn yasýna.

Zamaný uyutuyoruz.

Uyduruyoruz hâkimiyeti

Dillendirdiðimiz insanlýk kadar

Nizamý yoksun kaleler

Bir maharetmiþçesine

Yüreðin efkârý.

Bitiminde þiirin, varlýða maya çalan bin bir duygu peyda oluyor. Rüyalarýn hâsýl olduðu o birliktelik yine þiirin tema’sýna yakýn bir ayraç göðün de kucak açtýðý belki insanlýðýn çanak tuttuðu bir lanet.

Ýnceden inceye bir dokunuþ aþk sonrasý þemasýz bir þehir belki kâfir gölgelerin yetimlerin hakkýna göz diktiði.

Geniþ ölçekli bir duygu þemasý, mevsimsiz bir rüzgârdan yakýcý aþkýn inkârý ve dünün özlemi.

Nidalarýn asýlý kaldýðý kazurat düþler… ahenkli yok oluþlar, zifiri karanlýk ve muteber bir yalnýzlýk çökerken usul usul.

Dirliðin karþýtý ne ölüm ne yokluk sadece geçerli hiçbir nedeni olmayan itilmiþlik duygusuna karýþan aklýn intiharý.

Beylik beyitler aksýrýyor ve ölsün mü insanlýk?

Þah damarýndan yakýn tüm muhtevasý inancýn ve insansýn yüreðin asasýndan yoksun kibirli zihniyetlerin dahi inkâr edemediði bir var oluþ amacý yine telaþýn örtündüðü, gizemin tetiklendiði.

Zarflarýn içi boþ aslýnda mektuplardan yoksun edalarla yüklü evren tek güç gösterisi, dinginliðin dansa kaldýrdýðý özlem ve aþk karmaþasý.

Bir beyit belki hayatýna son veren: kalemin silik imzasýndan yoksun o geri dönüþüm kutusuna attýðýmýz hatýralarýmýz…

Hücrelerimiz ölüyor.

Aslýnda hücre hapsindeyiz her birimiz.

Yürek kazan duygular kazan kaldýrýyor tüm belirteçler imalý ve imansýz.

Dikiþ tutturamayan hangi varlýktan çýksak da yola… yolun nereye gittiðinden ziyade neyden muzdarip isek bir de aþkýn doðasýnda tekerrür eden reddedilmiþlik infilak ederken.

Müebbede çarptýrýlan yorgun ruhlar.

Ruhlardan kasýt varlýðýn ketum sessizliði ve göðün mimarý sadece yüce Yaratan.

Haþmetli yürekler, zamansýz terk ediþler.

Külyutmaz insan aslýnda uzak kýlýndýðý kadar uzaklýklarýn tek mimarý.

Sevgiden yana coþkuyu yok sayan bir de nefreti deðere bindiren.

Yaralarýný tahliye ediyor zaman… açýk ara farkla üstünlük, kaderin telaþlý kulvarýnda.

Raðbet ediyoruz asýlý sancaðýna ölümün belki nefsimizi sunuyoruz belki nefsimize yine bir aldatmaca eþliðinde akabinde kurguladýðýmýz hayalleri kundaklýyor hayaletler.

Þekli þemaili olmayan bir beyanat belki duvarlarýn küstüðü belki duvarlara dönük yüzü küskünlüðümüzün.

Zabýtlar tutuluyor küçük ellerinde yüreðin.

Yürekler dokunuyor birbirine göðün metanetine yakýþan bir huzura denk düþen gecenin sehven dokunulmazlýðýnda, bayat aryalar pazarlayan insan bekçileri.

Çalandan yana dertli.

Çaldýrandan yana sorun bitmiyor.

Rehaveti yüklenen bir deyiþ sonlandýrýyor umutlarý.

Tentesinde yorgunluðun ýslah olmamýþ hayaller surelere sýðýnýyor.

Lanetin doðurganlýðýnda, þaibeli bir hayat yine þifresi çalýntý belki mizacý da hele ki farkýndalýk yüklenmiþ bir rahmete binaen, insan olmaya layýk insanlýk bildirgesine geçiþ yapan bir tapýnakta aslýnda aklýn mimarý sadece ve sadece evren iken hele ki sahibine yaklaþtýðýmýz her adým sayesinde içimizdeki suskunluðu ve sýkýntýyý söndürüp susturduðumuz ve de sesini kýstýðýmýz isyanlarýn dumura uðradýðý.

Farklý temalar var farklý yangýnlarý çaðrýþtýran ve yanýlgýlar var, küskün bedellerin bir çýrpýda ödendiði.

Nedamet var.

Kirli yakasýnda þehrin istirahat eden yanýlsamalar var bir zehrin enjekte edildiði masum bedenler ve çehresi yorgun düþler var yalýn aksanlarýn korunaklý zihinlerinde yalýn ayak geçiþler var: bir düþte bir kâbusa.

Varlýk kadar tasalý hiçlik var.

Hiçlik kadar yokluðun nakkaþlýðýnda ölüm var: azabýn tetiðini çeken bir körüklü düþ.

Bir bulutun ritmine tutsak cengâver gölgeler aslýnda aksýran deyiþlerin düztaban varlýðýna kehanetler sunan.

Deyiþleri sulandýrýrken yaðmur.

Yaðmuru sonlandýrýrken lanet.

Laneti giderirken ibadet.

Iskartaya çýkan zamanýn aleyhinde bir teyakkuz ve göðün tentesinde kâbus biteviye kundaklanan ömrün lav ettiði tutsaklýða bile geçiþ veren iblis.

Sonlanmadan önce solalým o zaman.

Solalým ki güneþ yeniden kavursun evreni.

Evren ki cehaletin bekçisi bilinmeze de kýlýf geçiren bir yüklemi ayrýþtýrýrken öznesinden.

Tutanaklara geçsin þiirler ve þairler acýsýyla ölsün ve nemalansýn evren ki sonlansýn kötülük.

Ýyi ki þiir var.