Kirli bir nida düþüyor dudaklarýndan göðün. Tembel kanatlarýnda ölümün, dik baþlý ve büyük kafalý kuþlar görüyorum geceye teneffüs eden varlýksýz havanýn varlýk düþkünü insanlara duyduðu sitemle.

Kirli ellerinde o ölü çocuðun aslýnda masum yüreðinde iblis görünümlü iyilerin…

Þehir de coðrafya da çok yaslý.

Aslýnda yaþlý bir bilgenin kucaklarýnda dona kalan ölümüme sitemlerini hazmedemiyorum.

Kanýksadýðým tüm hayalleri dün gömdüm.

Babamýn mezarýna yakýn bir yerde de ev tuttum. Ara sýra uðrayacaðýz birbirimize üstelik kapýyý çalmadan buyur edeceðiz maziyi.

Kanatlý ilahiler doluþuyor ruhuma. Kuzu gibiyim.

Git, diyorlar: geliyorum.

Gel, diyorlar: gidiyorum.

Ýthamlarla dolu ömrüm bir de tabelasý olmayan þehrin trafik lambalarýna asla uymuyorum.

Ölmek ne güzel/miþ.

Kýrmýzýya caka satan yeþil ýþýðý kundaklýyorum sonra da sarý ýþýða taziyelerimi sunuyorum.

Sarýlýk geçirmiþ bir trafik lambasýndan ne beklenir ki?

Ötenazi yaptýðým muhabbet kuþlarýmý gömmeye fýrsat bulamadým henüz.

Önce iki avuç içi kadar peçete bulup saracaðým gövdelerini sonra da çimento döküp donduracaðým vücutlarýný ve bir müzeye armaðan edeceðim.

Bedenimi de yakabilirler artýk umurumda deðil.

Kanadý olmayan uçaklarda uçmak istiyorum terk ettiðimde þehri ve geri dönüþ biletim olmadan çýkacaðým bu yolculuða.

Sýdkým sýyrýldý nefret dolu bakýþlardan bir de kuru gürültüye pabuç býrakan kimliðimden.

Gün boyu içiyorum. Önce bir damacana su ardýndan dolapta kalan tüm bozuk sütleri.

Yine de ölmüyorum.

Iþýklarda yanlýþlar yapýyorum ama her ne hikmetse hiçbir vasýta ezmiyor beni hatta sýrf bana çarpmamak adýna sayýsýz araç zincirleme kaza yaptý. Ölenler var. Yaralýlar yaþayan akrabalarýmdan fazla.

Arabalarýn hurdaya döndüðü o kapalý yolda, tek saðlam insan benim.

Þehrin göbeðinde baykuþ avlýyorum ve uluyan göðü titreten seslerini duyuyorum mezarlýk bekçilerinin.

Ardýþýk sayýlardan yaptýðým zincirimle daha da yakýným ölüme aslýnda mezarýn bitiþiðindeki evimde rutubet kokan mutfaðýn da dolaplarýnda irmik saklý.

Ne olur ne olmaz, diye helvamý peþinen yaptým.

Arzý endam eden cami imamý ile derin bir sohbete dalýyorum mezarlýk ziyaretimde.

Merdivenleri ikiþer ikiþer çýkýyorum ve çivileme atlýyorum buz gibi suya.

Merdivenler dik.

Aslýnda havuzun soðuk suyu bir ölüyü bile diriltebilir. Demek ki yanlýþ yapmýþým yoksa kefil olduðum ölüme davetiye çýkaran bir havada ölmüþ olmam gerekmez miydi?

Ýthamlarýn zerresine tahammül edemiyorum.

Lastik ayakkabýlarýmla koþuyorum gecenin tentesinde bangýr bangýr müzik çalan þehir eþkýyalarý ölüye bile saygý göstermezken.

Neþriyatýn tümünde adým geçer ümidi ile baktýðým sayfalarýnda ne kadar doküman varsa hep sað gösterip sola vuran medeniyet yüzünden ben öldüm zaten doðduðum gün belki de iklimlere ihanet eden sadece benim hatta küresel ýsýnmaya sebebiyet veren yine içimin sýcaðýný ve sevgi pýnarýmý kurutanlar.

Göðün mateminde.

Aþkýn da rahmetli olduðu sevgi denen memleketin kara deliðe eþlik eden o derin hüznü çok sarsýcý.

Kýlýksýz bir þiirde ya da metazori bir resimde belki de þehrin olmayan üçüncü yakasýnda bir durak ismi olabilirim.

Tembel mevsimler duraðýnda bekliyorum ölüm denen treni.

Ýstasyonlarýn silik tabelalarý ve mideme oturan kazan kazan helva… Mealim olan hangi sözcükse peþindeyim, baba.

Kanatlarýma renk veren duygularým hepten hezimete uðradý.

Sahi, senin oralarda hava nasýl baba?

Yakýn bir iklimdeyim ben. Yakýnýndayým.

Göðe metanet yükleyen bir sýfata da mazhar olan kayýtsýz insanlarýn ettiði ihanet sayesinde en çok ölümü arzuluyorum ve boþ kollarýna dolanan saçlarýmý okþamaný bir de…