Bir yılan dişi mi beni ısıran
Ateşden zehrini gönlüme saldı.
Yoksa bir ateş mi ruhum kavuran
Mazide sımsıcak külleri kaldı.

Titreyen ellerim kavruldu karda
Yüreğim soğuttum parlayan harda
Yol açıp giderken dikilen surda
Tek umudum vardı onu da aldı.

Saadet ülkesi uzak mı bana
Aradım ömrümce yana yakıla
Nerde benim hüznüm aşıkım ona
Teselli bulduğum acı masaldı.

Ateş ırmağında bendim çağlayan 
Alevi boynuma dolayıp ağlayan
Nedir şu yüreği sordum dağlayan
Sımsıcak bir sevda kapımı çaldı.

Yumarken gözlerim geceye aktı
Bilmem neyi gördü nereye baktı
Sessiz sedasız bir çığlık bıraktı
Sonsuza giden o kervana daldı.

( Sonsuza Giden Kervan başlıklı yazı NURİ BAŞ tarafından 4.10.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.