Kendimle baş başayım sarıldım
yalnızlığa
Geçmişin izlerini bıraktım sende kalsın
Belki de istemeden karıldım yalnızlığa
Yokluğun tizlerini bıraktım sende kalsın
Benim mazi dediğim
acılardan
ibaret
Birgün olsun gelmedi kapımıza
saadet
Ne desem bilmiyorum her hayat ayrı
ibret
Mazinin tozlarını
bıraktım sende kalsın
Yeter mi deyin bana sabır dediğim
dava
Kim nasıl ilhak
olur yaşadığımız
çağa
Mutluluk korkarım ki uykularda bir rüya
Verdiği hazlarını bıraktım sende kalsın
Aklında kalan ne var, ne var geçmişe
dair
Bak keder tüketiyor mısra mısra her
şiir
Boşuna keder dolmaz derdini döken
şair
Umudun güzlerini bıraktım sende kalsın
Ademi
yine sabır sen
sabrı katık eyle
İçinde dert saklama derdini dağa söyle
Sevdasız bir ömür var söyle biter mi
böyle
Hayatın yazlarını bıraktım senden kalsın
Adem Efiloğlu