Online Üye
Online Ziyaretçi
Şehla yıldızların şaibeli dansı
İç çekişlerine en uzak
Bencil sefamın
Beylik seyrinde
Matemin yazgısı
Ansızın bir kehanete denk düşen
İkbalim;
Rotamda rötuşladığım ölüm…
İzbelerde yorgun nüanslar
Varla yok arası mutluluk.
Kaknem rüyaların ilahi sancısı adeta
Ölümüne sevip kaybolduğum satırlar.
Bir nidada saklı kimi zaman
Örtündüğüm ruhumla tezat varlığım.
Yine matemin seyrinde doğamda konuşlu
Köstebek adımlar:
Her mimlediğim gölgede
Her mimlendiğim iklimse
Sabitlendiğim bir rivayet:
Bilinmezin gücüne binaen
Bir sonat adeta
Sessizliğin pimini çekip
Boş boğaz edası ile gürültünün
Türküler çığıran
O sesi olmayan adam.
Bir rüyada kanatlanan ruhun
Şühedası
Zemherilerin eşliğinde
Notaların aşkla dansı
Eren sona;
Eriyen damla damla;
Erdiğim kadar derviş yüreğin
Atışlarına ortak
İple tırmandığım çatı katı
Aslında mabedimin olmayan mahremine
Son noktayı koymadan hayatın iksirine
Kattığım şifa duası…
Varlık kadar ölgün, hangi cümle?
Hangi masal yolumu kesen?
Hangi kıyım?
İçimi büken bir eda ile donandığım
kadarıyla
Dönendiğim şafağın geceye reveransı
Hangi izlekse şuursuz kahkahalarımın
Çatık kaşlı doğasına emanet ettiğim
İyi niyetin rükûsu.
Hadi, tehir edelim ölümü
Hani olur da ekleriz üç beş yeni
hüzün
Sürdüğümüz sefasına ömrün
Kanıksarız ölümü
Ansızın galip gelen
Rüyaların vasfına uygun
Birer çetele tutarız
Aşkın doğasında yanık kelamın
İş başı yaptığını görüp de Tanrı
Bin bir naz ile çekindiğimiz kadar
Çektiğimiz bunca derdi tehir eder bir
gecede.
Zamandan mı çaldık biz bu ömrü?
Ömür müydü zamanın galip geldiği?
Hani şefaati yâd ettik
Gazabına uğradığımız satırlara da mı
Lanet ettik
Ve iblis uyandı rüyasından.
Matemin yüzü suyu hürmetine
Pamuklarla saralım mutluluğu:
Aşkın yüzü suyu hürmetine
Son bulsun bu rükû.
Haşmetli bir ölümü dillendiren
Hangi faniden alacaklı isek
Kebir cetveline not düşelim
İstikametinde sonlanmayan bir
Yolculuğu da postalayalım
Katlandığımız kadar kanatlandığımız
Pek mi aşikâr?
Yüreğin titrine uygun bir şafak;
Kehanetler durağında yokluğa dair
Bir hicap.
Öykündüğümüz kadar saf tuttuğumuz;
Sevdiğimiz kadar nefretin merceğinde
Varlıktan çıkıp da yola
Varmayı unuttuğumuz kibirli dansı
beşerin
Aşkın külliyatında umudunu yitirmeyen
Göğün son neferi.