Öğretmenim, ellerinden öperim;
Bizlere ahlakı, irfanı öğret. 
Sensin anam babam, sensin rehberim, 
Sevginin kaynağı Rahman’ı öğret. 

Sen güldükçe Güneş güler, Ay güler, 
Ülke güler, şehir  güler, köy güler. 
Değerini anlatamaz övgüler, 
Bana şu mübarek vatanı öğret. 

Tebessümün unutturur yaramı;
Öğretmenim, beyaz eyle karamı.
Günahı sevabı, helal-haramı;
İdrak etmem için furkanı öğret.

Korkum kalmaz geldiğimde yanına;
Şan katarsın milletimin şanına. 
Mürekkebin eşit şehit kanına, 
Kur’anı; ilahi fermanı öğret. 

Beynimi zulmetten koruyansın sen.
Mum gibi, şavk verip eriyensin sen.
Musab’ın izinden yürüyensin sen, 
Ruhunda yeşeren ümranı öğret. 

Çiçekten baharı anla diyorsun,
Kural, düzen, tertip, imlâ diyorsun. 
"Rahmet deryasında  damla" diyorsun; 
Susayan gönlüme ummanı öğret. 

İlme şefkat, cehalete şamarsın, 
Ne bir mevki, ne de makam umarsın. 
Geleceği inşa eden mimarsın, 
Ümmetin derdine dermanı öğret. 

Halil GÜLŞEN

( Öğretmenim Ellerinden Öperim başlıklı yazı halil-gulsen tarafından 19.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.