Köpük köpük olmuş akar omuzdan,
Gönlüme can suyu verir saçların.
Atmış kancasını yaz günü buzdan,
Takmış tellerine sürür saçların.
Yürüdükçe eşlik eder ritimle,
Sanki sevişiyor dolaşmış simle,
Tarifi imkânsız yetmiyor cümle,
Bağrımın başında yürür saçların.
Bazen tel tel, bazen belik, tül ile
Bazen sümbül, nergis, bazen gül ile
Her an hayalimde düşümde bile
Gözümün önünde durur saçların.
Başka bir duyguyla titretir teni,
Ruh ile birlikte bütün bedeni.
Sureti olmayan ben de ki beni,
Sımsıcak duyguya bürür saçların.
Saçlara takılmış Mahir’in aklı,
Sarı, siyah, kumral renkleri farklı
Âleme yasaklı, kendimden saklı,
Gizli sırlarımı görür saçların.
