DOLUNAY ORTASI
Ben bu kallavi derde kış ayında tutuldum
Halimi, hatırımı sorduğun yerde kaldım
Hallaç pamuğu gibi elden ele atıldım
Yarım yaprak defteri dürdüğün yerde kaldım
Bahtım yolu kapattı, duygular ters çağladı
Huzurdan veto yedim, sevinçlerim ağladı
Yemekler beni yedi, bıçak beni doğradı
Kaşlarını kaldırıp gördüğün yerde kaldım
Yaratanın mülk dedim, zam yapıldı kirama
Dünyalık kafalarla dağlar koydum arama
Efkar dipten vurunca zifir bastım yarama
Elini omuzuma sürdüğün yerde kaldım
Birbirine karıştı somutum, soyutlarım
Her yıl aynı çileyle aynı günü kutlarım
Sen yokken senin leyim, sağ olsun umutlarım
Tebessüm kurşunuyla vurduğun yerde kaldım
Zamansız sancılara bulamazken bir sebep
Hüzün yaşı gözümden döküldü kelep kelep
Dolunay artasında hayalini gördüm hep
Muhabbeti dilime verdiğin yerde kaldım
Bağım hazan sağıyor ne dikeni ne gülü
Ayarlarım bozuldu, şans kapımda sürgülü
İki ayak üstünde ölü dolaştım ölü
Hasret denen kefeni sardığın yerde kaldım
Meşrepsiz odalarda çığlıklar atarken siz
İnce belli bardağım keder doğurdu ikiz
Saçlarım un karası, yaşım hala on sekiz
Kanıma ılık ılık girdiğin yerde kaldım
Her gece sigaramı çektim pisi pisine
Feryadıma baykuşlar ses verdiler sesime
Müjdeler bekler iken kar yağdı hevesime
Alnımda üç damla ter, yorduğun yerde kaldım
Ahmet Çiftci 06-09-2018
(
Dolunay Ortası başlıklı yazı
çiftci baba tarafından
7.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.