Sýcaklar insaný kavururken dünlerde sanki cehennemi yaþarken, þimdi Eylül ayýnda serin hava ile cenneti yaþýyordu. Ýnsanoðlu sýcaktan bunalýr þikâyet eder, soðuk havada dondum diyerek yine þikâyet eder. Elden ne gelir hayat bu bir þekilde adapte olarak yaþamak ve þikâyet ederek, hiç memnun olmadan yaþamak zorundayým dedi kendi kendine balkonda otururken, esen rüzgârýn etkisiyle dondum diyerek içeriye kaçarken… Hayatýn bize verdiði yeteneklerle yaþadýðýmýzý bizler unuturken, hala þikâyet ediyoruz diyerekten kendi kendine küfürler savurmaya baþladý. Hayat bize zorda olsa yaþamamýz için nefes olurken, bu beklenmedik olgu harika sunumuyla yol açtýðý güzellikleri görmezden gelmesine bir anlamda veremedi. Hayat bize her an bir devrimi gerçekleþtirecek cesareti verir iken, bizler hala cesaret etmeden bir parça mutlu olmadan, bir çukurun içine düþmüþ gibi sefil ve çaresiz kalmýþ gibi yaþýyoruz dedi.

Bir anda bu düþünce ve sýkýntýlarýndan sýyrýlarak kapýyý açarak, kendini dýþarýya attý. Saatlerce yürüdü. Her zaman kendine garip ve yabancý gelen ve her fýrsatta þikâyet ettiði hayat, þimdi daha güzel görünüyordu. Sanki kendisi deðil hayat kendisine sunulan bir cevher hatta piyangodan çýkmýþ ikramiye gibi güzel ve sevinç doluydu. Daha biraz önce patlayarak sýkýlan bir bomba gibi iken, þimdi denizde sakin yüzen bir kuðu gibi sakin ve denizde yüzen bir balýk kadar mutluydu. Her zaman sýkýntýlar içinde zamaný anlamaya çalýþýrken birden, zamanýn zaten kendisini anlattýðýný anladý, þaþýrdý gülümsedi. Zaman hayatla bize kendi öykümüzü anlatýrken duymamaya çalýþýr, biz kendimiz hayata zamana gerçekleþmeyecek öyküler anlatarak, bizi duymayan zamana öyküler anlatmakla zamaný hayatýmýzý zehir etmekle geçiriyoruz dedi. Farkýna varmanýn heyecaný neþesiyle havalara zýplayarak seksek oynayarak kaldýrýmlarý atlayarak yoluna devam etti.

Karþý kahvede kendisi gibi derin düþünce ve sýkýntýya dalmýþ olan arkadaþý Süleyman’ý görünce yanýna vardý.

-Selamun aleyküm Süleyman arkadaþým, bu ne sýkýntý hüzün Karadeniz de dünyan mý battý?

Süleyman derin sýkýntýlý dünyasýnda irkilererek uyandý. Karþýsýnda arkadaþý Ramazan’ý görünce gülümsedi.

-Ne olacak Ramazan’ým dünyanýn kederi sýkýntýsý iþte. Doluya koyuyorum dolmuyor, boþa aktarýyorum olmuyor.

- Süleyman dert ettiðin þeye bak…

Süleyman þaþýrdý.

-Senin kafana saksýmý düþtü? Sen böyle pozitif deðildin ne oldu?

-Zaman hayat dünya baþýma düþtü, ayýktým Süleyman’ým… Býrak derdi kederi, uðraþma doluya doldurmayý boþ olaný doldurmayý, kendini farklý birisi olarak hissetme bak etrafýna, herkesin bir derdi sýkýntýsý var. Hayatýn zamanýn kiþisel tecrübesi ne söylüyor onu bir dinle.

-Süleyman sen neler söylüyorsun? Bir yaþýma daha girdim, garson bize iki demli çay.

-Arkadaþým, hayat zaman bize sabýrlý olmamýzý söylüyor bu ne acele sýkýntýlar birden bitmez zamanla sabýrla biter bak kulaðýmýza fýsýldýyor zaten, duymaya çalýþ, sen nasihat verme benim gibi… Hepimiz zamanla hayatla ayný yöne doðru ölüme doðru yürüyoruz, sýkýntý yok, söyle derdini çare bulalým.

Þaþýrdý.

-Dert ve çare senin aðzýnda sen diyorsun?

-Evett…

-Farz edelim ki bende sana çare olacak derman var ve ben yýllardýr saklýyorum bunu, sence bana ne faydasý olacak? Mutsuzluk stres ve acý, sen acý çekerken bende çekeceðim, sen mutlu olursan bende olacaðým, bak hayat ve zaman kulaðýma bunlarý fýsýldýyor.

-Oðlum sen kafayý yedin desem, bu sözlerin yüreðimi serinletti, deli desem bunlar deli sözleri deðil, ne oldu senin içine baþka birisimi kaçtý?

-Ayný yolda beraber yürürken ben kaçmaya çalýþtýðým için kendimi yaban ortamlarda saklarken, senden hayattan zamandan ayrý kaldým, þimdi bunun farkýna vardým. Bilinecek þeyleri öðrenmek yerine, bilinmemesi yaþanýlmamasý gerekenleri öðrenme peþinde koþarken cahil kaldým diyelim.

-Ýþte þimdi beþ yaþýma daha girdim! Sen iliþikler konusunda bir anda nasýl bu kadar samimi yaklaþýmlarda bulunmak için, harekete geçtin merak ediyorum.

-Bir önemi var mý? Önemli olan harekete geçmek deðil mi?

-Hayat tarzýn tam bir yalnýzlýk içindeyken, böylesine ciddi yaklaþýmlarla samimi olman gerçekten beni þaþýrttý, bak bende sen gelmeden önce kara kara düþünürken, þimdi içime bir ferahlýk huzur geldi, seni böylesine aydýnlýk fikirler içinde görürken, sanki bende aydýnlandým.

-Bak, hayatla zamanýn fýsýltýlarýný duymaya baþladýn. Hayat bize dokunurken, bizlerinde gülümseyerek karþýmýzdaki insanlara dokunmamýzý istiyor. Seni kederlendiren, burada üzgün sýkýntý içinde oturtarak somurtan neydi?

-Þey aslýnda, nasýl ifade edeceðimi söyleyeceðimi bilmiyorum, senden bu güzelliði gördükten sonra, sanki biraz önceki halim, sefil bir haldi diyebilirim. Ne olacak geçim derdi çocuklarýn geleceði…

-Dert ettiðin þeye bak, hayatla zamana býrak sýkýntýya düþersen ben sana maddi konuda yardýmcý olurum.

-Sen ve maddi konuda! Yýldýr arkadaþýz dostuz senden ilk defa!

-Mirim her þeyin bir ilki vardýr. Hayat bize kalemle sabýrlý olmamýzý yazarken bize, biz mütemadiyen silerek ”bana ne ben sabýrlý olmam “ diyerek üzerini karalayarak, bunlarý yazýyoruz. Hayat sorularýmýza cevap iken, biz hayata soru soruyoruz yaþamak var iken… Haberdar ol diyor hayat ve zaman ömür bitiyor, bir insaný mutlu et mutlu ol diyor, duyan yok hisseden yok.

-Bravo seni tebrikler ederim bir anda filozof oldun.

-Hiç alakasý yok.

-Nasýl alakasý yok, bir anda devrim yaptýn hayatýma ve hayatýna farkýnda deðil misin?

-Abartýyorsun.

Kahvede oturanlar bu þaþýrtýcý muhabbeti can kulaðýyla dinlerken þaþkýnlýklarýný gizleyemiyorlardý.

-Dün kuþkucu sýkýntýlý bakýþlarýyla can sýkan Ramazan sanki bildiðimiz Ramazan deðil.

-Haklýsýn sanki kafasýna saksý düþmüþ!

Süleyman söze girdi.

-Arkadaþlar baþýma zamanla hayat düþtü, onlar beni rahatlatýrken ben onlarý sýktým sýkýldým deðiþtim can sýkýcý oldum ama þimdi, haydi arkadaþlar her ayýn 10’nunda tüm alýþveriþleriniz benden, tüm sýkýntýda olan arkadaþlara komþulara söyleyin, biriktirdiðim yatýrýmlar batacak diye uykusuz yatmaktan usandým, þimdi insan yatýrým yaparak kazanacaðým.

Mehmet Aluç