Online Üye
Online Ziyaretçi
Yaşantımız boyunca istisnasız her birimiz eleştiri ve eleştirilere maruz kalmışızdır...
Eleştiri kavramı geçmiş yıllarda "tenkit" olarak ifade edilirdi, tenkit edene "münekkit" denilirken şimdi ise eleştirenlere eleştirmen deniliyor...
Kişinin oto kontrolünden kaçan, yaptığı bir iş veya davranışı hatta söylenen bir sözünün başkaları tarafından eleştirilmesi sonuç olarak düzeltmeye yardımcıdır. Yani eleştiri yapıcıdır.
Eleştiri yumuşak bir üslupla yapılmalı, hakaret içermemelidir...
Eleştiriyi yapan kişi, olayın nasıl olması gerektiğini de izahla mükelleftir...
Bazen rastlarız: "şu şöyle olmamalıydı" derler...
Peki nasıl olmalı? diye sorulduğunda "bilmem" derler...
İşte bu eleştiri değildir,
Eleştiri, yol göstermelidir...
Çalıştığım kurumda müfettişlerimiz tarafından senede bir teftiş görürdük. Nadir de olsa hatalı işlemlerimiz tenkide uğrardı ve "nasıl olması gerektiği" bizlere izah edilirdi...
O yüzden tenkitlerin yani eleştirilerin doğru yolu bulmada yardımcı olduğuna inanırım...
Kişilerin eleştirilere açık olmaları gerekir. Her insan hata yapabilir önemli olan hataların düzeltilmesidir, hatalar düzeltilirken de başkalarının mağdur olmamalarına özen göstermelidir.
Bazı insanlarımız eleştiriye gelemiyorlar, eleştiriyi hakaret olarak kabul ediyorlar, bu da çok yanlış bir algı biçimi, genelde megalomanlarda rastlanır...
Kişiler ruhsal gelişimlerini tamamlamalı ve eleştirilere de açık olmalıdırlar...Bu ancak "ben de insanım, ben de hata yapabilirim" düşüncesiyle olumlu sonuca ulaştırır.
Selam ve sevgilerle,
Yurdagül Alkan.