ALISTIM
her gün aynı dert aynı hüzünüm
kulağım kapıda yolda gözüm
odamı çınlatır sessizliğim
gizlice ağlamaya alıştım
doğmuyor güneş sabah olmuyor
dertler birbirini kovalıyor
hainlikler üst üste geliyor
gece karanlığına alıştım
çileden kurtulmaz oldu başım
ne baharım belli nede kışım
zehir ağu oldu ekmek aşım
kaderin sillesine alıştım
gönlümde sevgi bağım kurudu
çatladı dudak kupkuru oldu
sevda fidanım sarardı soldu
yağmur ihanetine alıştım
ömür su gibi geçiyor boşa
ne dostum kaldı ne yarda vefa
acımadılar gözdeki yaşa
gönldeki kırgınlığa alıştım
kime el uzatsam yılan çıktı
yüreğime zehiri akıttı
yar dediğim en derinden yıktı
dostun hainliğine alıştım
kader kötü oynadı oyunu
hep hile yaptı verdi zulumu
dertler dağ oldu kesti yolumu
binlerce kez ölmeye alıştım
gönülde asil bir sevda vardı
gündüz hayal gece rüyadaydı
vefasızca dünyamı kararttı
aşka isyan etmeye alıştım
bir sevda istedim zehir ettin
bir iken derdim bin daha kattın
neyin kaldı bende almadığın
yalan dolu sözlere alıştım
sen gittin terketti uykularım
hep sen için oldu dualarım
ne sen geldin nede uykularım
uykusuz gecelere alıştım
ben seni senden habersiz sevdim
uyuduğunda sevgimi örttüm
anlayamadın bana ömürdün
seni sensiz sevmeye alıştım
m.özgür özbek
(
Alıştım başlıklı yazı
pozan tarafından
15.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
