Boþ vermiþliðin bir kuram olduðu gerçeði ve tüm o düþ palazý acýlarýn neye tekabül etmesi gerektiði…

Yaftalandýðýmýz kadar kendimize öykündüðümüz belki de en seyrek nida duyulmasý pek de imkân dâhilinde olmayan.

Serbest bir atýþ yapýp da tosladýðýmýz boþlukta, aþka hürmeten bir safsata sunan evrenden alacaklýyýz ne de olsa. Kim mutlu olmuþsa aþkýn hatýrýna ve üzünç kökenli bir özlemle de sýrdaþ olduðumuz…

Hükmünü yitiren zaman ve kimi insan ya da tam tersi: günbegün daha da deðere binen.

Aslýna biat dünden çok da medet ummalý belki de seðiren zamanda bir bukle de olsa nasiplendiklerimizle ettiðimiz her temaþada, asla önyargýya kapýlmadan sevmenin mülkiyetine kavuþsak keþke: her yeni insanda ve her eski anýda bir de boþ vermiþliðin mizacýna uygun boyutsuz sevip boyutsuz serilsek yüreðin rahlesine.

Hakkýný verdikçe hayatýn gerçi ölüm en güçlü maruzatýmýz her yarým hikâyede baþkahraman olduðumuz gerçeðine atýfta bulunduðumuz kadar sevip de gömdüklerimiz: kisvesi de iþvesi de saklý her yürekte.

Gök gürültüsünden korksak da yaðmurdan kaçamýyoruz madem üstüne üstük rahmetin matemine de mahremine de vakýfýz yine insanlýðýn bilançosuna þerh düþen doðum ve ölüm arasýnda sayýsýz zikzak çizip sayýsýz kayýpla iþtigal aslýnda yüreðin tamirine binaen umutla ve gerçeklerle sýrdaþ olduðumuz.

Gün özrünü sunarken.

Gece ise elemine buyur ederken.

Kayan bir yýldýzdan bile alacaklý isek vay halimize.

Alýngan mizacýn baþ aðrýsýna sebebiyet veren bir ihmal bile sýnýrlarý zorlarken.

Göðün renklerine sahip çýkýp belki de renkler iken bize sahip çýkan ve yoluyla yaþamak belki yaþamý yordamak.

Zamaný tensiye eden bir rabýta belki de ölümsüzlüðün kýyama durduðu her duada bizler varlýðýmýzý yok sayýp nefsimizle savaþtýðýmýz her rakýmda kim bilir nasýl rekorlarýný duygularýn kýrýyoruz hem de defalarca yine de uzamýnda duygularýn sefil bir derviþe meylediyoruz günün sarkacýnda iken himayesi evrenin ve gözlerimizde saklý iken rengi sevginin.

Kaymak.

Kandýrýlmak.

Kanmakla kandýrmak arasýndaki o ince çizgi en çok da kendimizi kandýrdýðýmýz belki de karambola giden hayallerin rövanþý her kandýðýmýz týpký sevdanýn meltemi; týpký sýzýnýn ilacý; týpký ýslah olmak düþtüðümüz o ýssýz adada aslýnda vakýf olduklarýmýzla ýsrarcý bir uzlaþma içerisinde bulunduðumuz.

Sözcükleri eðip bükmeden.

Sözden evvel hissiyatýn doðurganlýðýna talip.

Sevgiden yamadýðýmýz; cefadan taradýðýmýz acýlar ve derlediklerimizle dertlendiklerimiz arasýnda gidip geldiðimiz týpký ihya edilesi hayatýn iflah olmadýðýmýz sularýnda metazori fýrtýnalara maruz kaldýðýmýz hele ki sevginin yaþatma gücünde bulduðumuz ve bulunduðumuz takdirde cennete dönen bir masal diyarý adýna dünya denen dergâh týpký mutluluðun þakýdýðý ve yarýnlara duyulan özlem hatta ölüme bile özendiðimiz kadar insanlýðýmýzla dolan rahmetin doyumsuz tadý adý bir menkýbe kadar yüreðe iyi gelen bir satýrda bükemediðimiz eli öpüp de baþýmýza koyarken.

Kara kuru bir cümle belki yaðýz bir delikanlýya özenen süt liman bir gölge…

Haniler yitip giderken devþirme tümü ihanetlerin.

Yakamoza tutkun geceye derledim tüm þiirleri.

Geniþ ölçekli bir yordam tam da sýrasý demenin saati mi olur, diyenlere bir gönderme.

Zamanýn þafaðý attýk atalý doðmaz oldu ümitlerim sanki balyalarca öfkeyi þafaða astý kara kartal.

Sonrasý olmayan günler mi gördü kadýnsýz adamlarýn adam boyu yalnýzlýðý ile erkek milletine gönderme yapan yine baðnaz ve tutucu bir yolcu.

Aklýný devþirmekse önem arz eden belki de yitimi tüm öznelerin, ben olmaya özenip biz olmaktan aciz aslýnda tüm tekil ve çoðul þahýslarý içinde biriktiren bir külliyat.

Zaman depozitosunu peþin ödedi madem… hadi, irkilin irkilebildiðiniz kadar, siz münafýk suretler ve seðirtin cümle cümle…

Kan çýkmaz diyen adamdan dertli evren: kan da çýktý kansýz da çýktý bu cehaleti mimleyen yalanlarýn tanrýsýna atýfta bulunduran bir meleði bile ihbar eden sen, teneþir budalasý.

Zamanýn kanatlarýnda noksan lekeler kondurmuþuz meðer: kayýtlý günahlar ve asýlý kaldýðýmýz yazýn göðü… en son betimlemeyi ihmal edip içindeki yalaný da ihbar etmeyi unutan iblis benzeri kýstaslarda gelip geçen zamanýn ve güzelliklerin müridi þahin bakýþlý adam.

Hazanda top yekûn kayýtlý iksiri sýcaklýðýn sanki zan altýnda tüm dünya tüm yükü de sýrtlamýþken þu muhlis insan: kimin eli kimin cebindeyse gýdýkla da gülsün içimdeki derviþ acýlar sonrasýna akýl sýr ermeyecek madem, eriyelim hadi buz misali kemiklerimizi ýsýtan Aðustos’tan bile dertli iken zemherilerde üþümeyi de pek bir sevip sýcak yataklarýmýzdan çýkmadýðýmýz o soðuk kýþ gecelerini özledik mi ne?

Zalim olduðumuz kadar nankör belki beynamaz belki afra tafra yapmayý pek bir seven ve içlenip gülmeyi özleyen bir deyiþ kadar sýradanlýk muadili bir yürekte saklý tuttuðumuz kadar farkýnda olmayý özlediðimiz…

Güncemizden firar ettik þahika misali imgelerin suyunu çýkardýk sonramýzý ihmal edip dünle kavrulduk ve meziyetlerimizi sýraladýk bir bir…

Vakti þimdidir deyiþlerin içimizde çemkiren o hokkabazý bile aðlatmayý baþaran zaaflarýmýzla baþ göz ettiðimiz kadar istiþare yüklendiðimiz bir günü daha sonlandýrýrken…