ADI SON BAHARMIŞ ÖLÜMÜN
Boyunlarını
bükmüşler
Yapraklarını
döküyorlar
Solgun,
yorgun ve bitkin ağaçlar
Sonbahar
olduğundan mı?
Toprağa
hasret olduklarından mı bilinmez?
Belki
de doğanın ölümüne üzülüyorlar
Serçe
kuşları kabartmışlar tüylerini
Kuytu
köşelerde kümelenmişler tedirgin
Kırlangıçlar,
leylekler
Terk
etmişler kışa dayanıksız yuvalarını
Göçmüşler
uzak diyarlara
Ey
sevgili
El
sallamadan gidişinden beri
Hiç
bahar yaşamadık ki
Hep
sonbaharda kaldı mevsim
Öyle
acımasız ki acılar
Bülbüller
küskün
Susarak
konuşmakta artık güllere
Yürekleri
hasretle yanıyor
Acısından
biçare
Oyuncaklar
oyun oldu
Oyuncular
yorgun
Güller
sensizliğe soldu!
Halbuki
İncecikti
Kadife
gibiydi
Dokunsan
incinecekti
Solacak
diye
Koklamaya
kıyamadım
Şiirlerimin
arasına koydum
Kurudu
yaprağı
Nadide
gülümün!
Şimdi
hep sonbaharım
Adı
sonbaharmış çünkü
Sensizliğe
ölümün!
10-02-2012
Şair,
Burhan AKSU