Dar-ul ukba olsa yol dediğimiz
Kaçacak bir delik yer var mı Hocam
Götürmez mi bizi sal dediğimiz
Saklayıp gidecek ser var mı Hocam
Çıraklık sanımız sineye çektik
Gör ki mazlum hocam çok tohum ektik
Vaden yakın gelir hiç deme koktuk
Gitmeden denecek sır var mı Hocam
İcazeti haktan alan bir kulum
Ekşimiş pastana hiç gitmez elim
Doğruyu diyecek daima dilim
Senin sözlerinde nur var mı Hocam
Ne kadar bencilce övdün kendini
Bilmezsin elbette şair fendini
Alemde hep tanı ol efendini
Gerçeği bilmeyen kör var mı Hocam
Deyayı içsende çıkar teninden
Kanlı irin olur akar teninden
İhtiyarlık bile bıkar teninden
Eskimedim diyen er var mı Hocam
Matematik bilim benden sorulur
Boş yere bunlara muhkem kurulur
Sanma adam pusar beden yorulur
Daima gezilcek tur var mı Hocam
Asalet bağrımda yeşeren urgan
Isıtımaz zatını üşürsen yorgan
Ben Ünye dedikçe anlarsın Korgan
Sağr kulağında ur var mı Hocam
Ben ki nice ele elim vermişim
Ekmeğim emeğim telim vermişim
Şiirden öteye bilim vermişim
Zatında bunlardan ir var mı Hocam
Saçlarım ahenkle dağları aşar
Nefesim ukbada çöllerden taşar
Senin gaz dediğin bilgimde şaşar
De bana nezdime zor var mı Hocam
Var sen usta ol da egon büyüsün :)
Şiir deyip yaz da vagon büyüsün
İşte meydan dedim racon büyüsün
Acı çıgan çalsın tar var mı Hocam
Sami hocam kıymaz Ademi sana
Ne olur bizleri atma yabana
Sıkarım sözleri billah tabana
Beni durduracak mir var mı Hocam
Adem Efiloğlu