Teyit merkezine düþtü yine yolum; aslýma sadýðým ne de olsa.

Zapt ettiklerim akla zarar belki bu güne kadar kýyamet binlerce kez kopmuþtu ve nazenin varlýðýmla çoktan ardýnda toz býrakan ölü bir yýldýzdým ben.

Gözlerimdeki sureleri okumaný isterdim.

Ýçimdeki yanardaðý hissetmeni dilerdim lakin ben senin içine düþtüðün Gayya kuyusuna oldukça uzaðým bu anlamda acýnmasý gereken kim diye, hayli sorguluyorum keza ahvalim de sorguluyor beni hem de tümseklerde arýza çýkaran bir arabadan inip taban teperlerken…

Ýçliðimde yalan yok, dostum.

Hiçliðimle de epeydir iþtigalim madem…

Devamý olmalý mý sence, demez olaydým ne de olsa sözcükler tükenmiyor içimdeki ýsrarcý duygu tutanaðý ile epeydir hasbýhal ediyorum madem.

Yüzün yok artýk biliyorum.

Oysaki yüzüne çok aþinaydým bir zamanlar.

Kinin kaldýðý yerde kabarmýþ da kabarmýþ ve ben büyüyen gölgenden pek bir uzaðým.

Zamanýn týnýsýnda seyreden zengin menþeli duygularýn da kralý hani özümsediðim belki ayýplanan belki yüksündüðüm zamanýnda ve þimdi hasat zamanýndayým.

Öykündüðüm hiçbir þey yok sadece kefe’nin iki tarafýnda tarttýklarýmla tartmaya gücüm yetmeyenleri de Allah’a havale edip dar pencerenden tutsak olduðun o küçük dünyaya bakýyor ve esefle içimi geçiriyorum aslýnda tutkunu olduðun kýskançlýk duygunla sen haþýr neþirken yine abartý sözcüklerin ve taraflý dostlarýnla epey de havalarda konmaktan dahi aciz iken evrenin her hangi bir tepesine… ne de olsa Kaf Daðýnýn zirvesindeki varlýðýn her þeye set çekiyor.

Küçümseyen insanlar var aslýnda kendilerini yüceltip beni de görmezden geldiklerine dair yanlýþ bir tutumla kuyumu kazmakla içli dýþlý. Tanýmýyorum hiç birini zira Tanrý da bihaber varlýklarýndan ne de olsa içlerindeki boþluk onlarý çoktan cehenneme çiviledi bile.

Sevmek idi maruzatýmýz bir zamanlar: hani birbirimizi severken ve konuþurken dahi birbirimize kýyamazken. Bunun bir mizansen olduðunu seneler sonra fark ettim.

Aslýma uygunum ben.

Asýlsýz olan söylemler ise bir kulaðýmdan girmez iken… zaten diðer kulaðým da eþi gibi güzelliklere meyyal ve doðada bu kadar güzel renk ve ses varken asla da muhatap olmuyorum sýrýtkan mizaçlarýnda geniþ bir yürek ve geniþ bir mezhep taþýyanlarý da asla kale almazken.

Bir göndermeden ibaret varlýðýn aslýnda kendini kendine tanýtmaktan aciz ve anneliðini sorgulamazken þimdi mesken tutmuþsun pek çok eski dürtüyü üstelik bilfiil konuþtuðumuz ve sadece ikimizin arasýnda sýr olarak kalmaya mahkûm iken þimdi teranenden herkes nasipleniyor oysaki bana özel bir sunum sanmýþtým her sözcüðünü ve ben senin saçlarýný sevgiyle örerken bilemedim tarafýnca topa tutulduðumu.

Belki hayallerimiz kadar küçük dünyalarýmýz.

Belki hayallerimiz kadar enginlerin engini.

Hayali olmayanlar da var.

Hayallerini gerçekleþtirip güzelliklere de adým adým yaklaþan.

Öðreniyorum her yeni gün sayýsýz þey öðreniyorum.

Mesela insanlar nasýl kazan kaldýrýr?

Ýnsanlar nasýl sevmekten vazgeçer?

Aldatýldýðýmý öðreniyorum günbegün.

Aldatmak nasýldýr ve neye dairdir, gibi sorularýmýn cevabýný öðrenmeye niyetli deðilken sevgimi büyütmeyi öðreniyorum anbean, günbegün.

Zamirler var/mýþ.

Gizli özneler de.

Zamansýz gidiþinle zamansýz yalnýzlýðýmýn katlandýðýný gözlemleyenlere de cevabýmý veriyorum: ben asla yalnýz deðilim.

Kalabalýk cüssenle ve yanlý dostlarýnla kendine saraylar kurmuþsun ama o saraya layýk olmak da her babayiðidin harcý deðil çünkü sen yalan sevgilerinle gözünde büyüttüðün kimliðinle önce dost olmayý beceremedin.

Çok þey zan altýnda.

Çok insan da.

Muteber sýfatlar ise hak edilir durduk yerde kimse kendine bu sýfatlarý ön göremez, eski dostum.

Gölgemle kavgalý olduðum zamanlardan geldim ben ve sen benim hayallerimi çalýp kendine yeni ama çalýntý bir dünya yarattýn.

Oysaki özgün olduðunu sandým ben senin bir ömür yanýndayken bilemedim de içindeki kuyuda neleri ve kimleri öldürdüðünü.

Gerçekten sevmiþtim seni.

Baðnaz sancýlarýnla mutlu olduðunu iddia etme bil ki rol çok sýrýtmýþ yüzünde zaten yüzün de kaybolmuþ oysa yüzünle gurur duyardým bir zamanlar ve sen bunu asla kabul etmez en güzel yüzün ve hayallerin bana ait olduðunu savunurdun, ben ise güler geçerdim yoksa kendimi bu kadar çok beðenip ayný yerde saymama vesile olurdu senin bu yalancý iltifatlarýn.

Sevdiklerinle hasbýhal ettiðini unutmuþsun aslýnda sevildiðini sanýp sevdiðini sandýklarýn.

Sandýklarýmda saklý sayýsýz kara kutu var, eski dostum öncelikle Allah katýnda paylaþtýklarýmýz var tek tanýðýn sadece Allah olduðu.

Sevdikçe büyüyenlerdenim ama içindeki çocuðu deðil sadece maneviyatýný ve sevgisini pay edenlerden yoksa asla iki üç kiþi ile sýnýrlý da deðil hani.

Tükenmediðini görmek büyük mutluluk.

Belki de herkese komik ve garip gelen uçuk hayallerim.

Ama ben bu hayallerimi gerçeðe dönüþtürüyorum her gün ve kimseler bunu asla idrak edemez çünkü yazmadýðým ve söylemediðim çok þey var sadece yüce Yaratýcý ile muhatap olduðum.

Bir dogma ürünü deðilim.

Yanlýþ üretim asla deðilim.

Gerçi hayli uçuk ve akla zararým ama… kimseye zararým yok en azýndan hele ki tüm zararý sadece kendime verdiðim bu anlamda kimse beni benim yaraladýðým kadar yaralayamaz.

Niyazlarým kabul gördükçe…

Kusurlarýmý fark ettikçe…

Ruhuma daha da çeki düzen verdikçe…

Sevmeni dilerdim ama gerçekten birilerini sevmeni… sever gibi gözükmediðin ve gönülden sevdiðin… benim bir zamanlar seni sevdiðim gibi.