ÖLÜMLÜ İNSAN
Hamein
mesnun bir balçık topraktan
Halk
etti bedeni yüce yaratan
Bana
kul olun diye emrediyor
Hayat
kitabınız Kur’an’dır diyor
Şeytan
vesvese verir nefsimize
Alnından
bağlıdır bedenimize
Ahde
vefa edip emir dinlemez
Zalim
ve cahildir bir şey anlamaz
Ruh bir
emanettir Allah’tan bize
Yanlışa
düşünce çıkarır düze
Dünya
dalanlara hayali dekor
Akletmeyeni
Hak cehenneme kor
Dün ve
yarınla neden üzülürsün
Günün
altında kalıp ezilirsin
Mevsimle
beraber zamanlar geçer
Eceli
gelenler dünyadan göçer
Dünya
kime kaldı bize de kalmaz
Bilen
öğüt alır bilmeyen almaz
İnsanlar
nedense idrak etmiyor
Yaşarken
ölümü hiç fark etmiyor
Mülkü
Süleyman’ı sen kullanırsın
O
bile öldü sen ölmem sanırsın
Dayandığı
bastonu kurt kemirdi
Herkes
için ölüm mutlak emirdi
Küçük
bir mikroba yenilen varlık
Zikri
terk edersen çekersin darlık
Kalbinden
yönelip Allah’ı dile
Dünya
ve ukbada gel çekme çile
17-02-2012
Şair,
Burhan AKSU