En sevmediðim þey yanlýþ anlaþýlmak. Demek istediðimi deðil de anlamak istediklerini anladýðýný sananlarla yýldýzým bir türlü barýþmadý. Bugüne kadar beþ bini aþkýn köþe yazmýþ biri olarak ne yazdýðýmý, yazarken ne demek istediðimi çok iyi biliyorum. Kimse kendince anlamlar çýkarmaya çalýþmasýn.

            Bu kapsamda þunu açýklamayý yaptýktan sonra asýl söylemek istediðime sýra gelecek. Bu açýklamayý yapmak zorunda kalmak bile toplum olarak eleþtirel düþünceden ne kadar uzak olduðumuz fazlasýyla kanýtlamakta. Ve bu durum beni ziyadesiyle müteessir etmekte…

            Mesele Ýkinci Ordu Komutanýmýzýn siyasilerin bulunduðu bir iftara katýlmasý meselesi…

            Ve ardýndan patlayan apolet sökme tartýþmasý meselesi…

            Þunu hemen antiparantez belirtmek istiyorum. Seçim olsun olmasýn, hayatým boyunca hiçbir tarafa baðlanamadým. Bundan sonra da baðlanmayacaðým. Çünkü taraf tutamýyorum. Bazen bu dünyaya ait olmadýðýmý düþünecek kadar tarafsýzým. Hiçbir inanç, politik görüþ, anlayýþ ya da ideolojiye ne uzaðým ne yakýn. Söylemleri farklý olsa da sergiledikleri, sergileyecekleri eylemleri penceresinden bakýldýðýnda birinin diðerinden zerre kadar farklý olmadýðýný düþünüyorum. Eðer hayatta bir fikri sabitim varsa, o da bu olmalýdýr.

            Ne kadar kýraathane açarsak açalým, ne kadar ‘sorgulayan bir nesil’ sloganlarý atarsak atalým, basýn ve medyanýn yüzde sekseninin yandaþ olduðu bir zaman diliminde, insanlarýn kaderinin mülakatla atanan idarecilerin elinde olduðu bir coðrafyada neyi, nasýl tartýþabiliriz emin deðilim. Gene de denemek istiyorum, becerebilirsek bakalým.

            Meseleye biraz empatik bakmaya çalýþalým diyorum. Muhalefetten bir adayýn ziyaret ettiði Cerrahpaþa Týp Fakültesi dekanýnýn görevden alýnmasýný üzerinden çok zaman geçmedi. Hatýrlarsýnýz. Bütün cumhurbaþkaný adaylarý deðiþik fakülteleri ziyaret etmiþ olsa, kaçý görevden alýnýrdý, hiç düþündünüz mü?

            Cevabýnýzý ciddiyet ve samimiyetle vermenizi istiyorum. Eðer hepsine ayný muamele yapýlýrdý diyorsanýz demokrasiye inanýyorsunuz demektir. Yok eðer adayýna göre deðiþir diyorsanýz, kusura bakmayýn sizinki italik demokrasi demektir. Kendinizi kandýrmayýn lütfen. Omurga bir kere eðilmeye baþladý mý bir daha iflah olmaz.

            Bir de þöyle düþünün bu kapýyý bir kere aralarsanýz, baþkalarý da ayný þekilde kullanmaya baþlar. Ve bu, sizin yüzünüzden haklý olur. Zaten Anadolu topraðý bugüne kadar demokrasi denen güzel kýzýn duvaðýný kaldýrýp bir kere olsun yüzünü göremedi, bundan sonra da göreceðini hiç sanmýyorum.

            Taraf tutarsanýz tarafýnýzýn en doðru ve mükemmel olduðunu zannedersiniz. Ve yaþadýðýnýz coðrafyada tarihin tozlu sayfalarýnda zamanýnda mutlak doðru zannedilen nice taraftarlýklar olduðunu göremez, bir gösteren olsa bile idrak edemezsiniz.

            Ayný paþa bir diðer adayýn iftar yemeðine katýlmýþ olsa ve konuþmayý alkýþlasa ne yapardýnýz? ‘Apoletini sökerim’ mi derdiniz, yoksa Afrin kahramaný demeden doðrudan doðruya apoletini söker miydiniz? Mesele bu iþte... Ben yorum yapmýyorum. Sadece soruyorum. Eðer vicdan ve izan diye bir þey varsa, orada ölçüp tartýn. Kararý siz verin. Sonra da aynaya bakýn.

            Ben tarihi süreçte genetik çýkarlarýn ve içgüdülerin yörüngesine girdiði için insan türünde olduðu söylenen akýl, mantýk ve vicdan denen soyut kavramlara inanmýyor ve güvenmiyorum.